دانه فکندن. [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دانه افکندن. دانه ریختن : دانه اشک نیاز می فکنم هر سحربلبل بستان عشق مرغ سرای منست.علی خراسانی ( از آنندراج ).|| چینه نهادن.