دانه دار

/dAnedAr/

معنی انگلیسی:
seeded, granular, grainy, beady

لغت نامه دهخدا

دانه دار. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) دارای دانه. دارای حبه چون سنبله و خوشه. || که صاحب حبوب باشد. || که صاحب تخم و یا استخوانکی در درون میوه باشد. || که نگهبانی دانه و حبوب کند. || دارای قطرات چون دانه. گلوله گلوله ( اشک و جز آن ) :
دریغ از گریه های دانه دارم
بپای خنده زنجیری نکردم.
ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) میوهای که در داخل آن دانه یا تخم باشد .

فرهنگ عمید

هر میوه ای که در میان آن هسته یا تخم باشد، دارای دانه.

مترادف ها

baccate (صفت)
تماما گوشتی، دارای میوه گوشتی، انگوری، توت مانند، دانه دار

bacciferous (صفت)
دارای میوه گوشتی، دانه دار، توت دار

beady (صفت)
دانه دار، مهره دار، دارای چشمان ریز و گرد

پیشنهاد کاربران

بپرس