دانه دار. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) دارای دانه. دارای حبه چون سنبله و خوشه. || که صاحب حبوب باشد. || که صاحب تخم و یا استخوانکی در درون میوه باشد. || که نگهبانی دانه و حبوب کند. || دارای قطرات چون دانه. گلوله گلوله ( اشک و جز آن ) : دریغ از گریه های دانه دارم بپای خنده زنجیری نکردم.
ظهوری ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) میوهای که در داخل آن دانه یا تخم باشد .
فرهنگ عمید
هر میوه ای که در میان آن هسته یا تخم باشد، دارای دانه.
مترادف ها
baccate(صفت)
تماما گوشتی، دارای میوه گوشتی، انگوری، توت مانند، دانه دار