تاریخچه تأسیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستاندر مهرماه ۱۳۳۴ وزارت فرهنگ اقدام به تأسیس دانشکده کشاورزی اهواز نمود در همان سال ۲۸ نفر دانشجو پس از موفقیت در امتحانات ورودی در دانشکده ثبت نام نمودند و اولین کلاس های درس دانشکده در دانشسرای کشاورزی اهواز تشکیل گردید.
... [مشاهده متن کامل]
در سال های ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۷ دانشکده تدریجاً به ساختمان قدیمی ژاندارمری که تغییراتی در آن داده شده بود انتقال یافت. وضع تدریس به صورت نظری و به وسیله استادان دانشگاه تهران انجام می شد.
درسال ۱۳۳۶ مقدار ۵۳۰ هکتار از اراضی شرکت ملی نفت با تأسیسات مختصری واقع در ۳۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان اهواز در مسیر جاده اهواز - مسجدسلیمان در دهستان ملاثانی به دانشکده کشاورزی اهداء گردید و دانشجویان برای مدت کوتاهی به ملاثانی ( رامین ) اعزام شدند، ولی به علت مشکلات متعدد از جمله کمبود وسایل نقلیه و تحصیلات زندگی مجدداً کلاس ها در اهواز تشکیل شد.
در اوائل سال ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸ طبق قرارداد منعقده بین وزارت آموزش و پرورش و بنیاد خاور نزدیک که دفتر آن در نیویورک واقع است، مسئولیت اداره دانشکده به بنیاد مذکور محول شد بر اساس قرارداد فوق دانشکده توسعه و دوره آموزشی آن از سه سال به چهار سال افزایش یافت و برنامه تحصیلی آن نیز برای تربیت کارشناسان کشاورزی مناطق نسبتاً خشک تنظیم و برای اولین بار بر اساس طرح نیمسالی برنامه ریزی آموزشی صورت گرفت و در همان سال تعداد ۳۱ نفر دانشجو در رشته کشاورزی عمومی پذیرفته شدند و دانشکده رسماً به قریه ملاثانی منتقل گردید. در همین ایام طرح توسعه دانشکده شامل استخدام اعضای هیأت علمی تمام وقت و نیمه وقت، تجهیز آزمایشگاه های مختلف، ساختن کلاس های درس، خوابگاه ها، سلف سرویس، کارگاه، منازل استادان، احداث باغ گیاه شناسی، باغ میوه، نخلستان، احداث مزارع آموزشی و تولیدی، دامپروری و مرغداری شروع شد.
در انتهای سال ۱۳۴۶ قرارداد بین فرهنگ و بنیاد خاور نزدیک پایان پذیرفت و از سال ۱۳۴۷ دانشکده تحت نظارت مستقیم دانشگاه شهید چمران ( جندی شاپور سابق ) در آمد. همزمان با تحولات فوق، سه رشته تحصیلی جدید شامل: آب و خاک، تولید محصولات نباتی و دامپروری تأسیس گردید و دانشجویان پس از گذراندن دروس عمومی و پایه در شهر اهواز از سال دوم جهت فراگیری دروس کشاورزی و عملیات و استفاده از آزمایشگاه های مجهز و مزارع نمونه و دیگر امکانات آموزشی به رامین اعزام می شدند. در سال ۵۱ - ۱۳۵۰ مجدداً در برنامه آموزشی دانشکده تجدید نظر کلی به عمل آمد، به این صورت که رشته آب و خاک به دو رشته آبیاری و آبادانی، خاکشناسی و رشته تولید محصولات نباتی به دو رشته زراعت و اصلاح نباتات و باغبانی تفکیک گردید، و برنامه آموزشی برای پنج رشته زراعت و اصلاح نباتات، باغبانی، خاک شناسی، آبیاری و آبادانی و دامپروری تدوین و برای رشته های فوق دانشجو پذیرفته شد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال های ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۷ دانشکده تدریجاً به ساختمان قدیمی ژاندارمری که تغییراتی در آن داده شده بود انتقال یافت. وضع تدریس به صورت نظری و به وسیله استادان دانشگاه تهران انجام می شد.
درسال ۱۳۳۶ مقدار ۵۳۰ هکتار از اراضی شرکت ملی نفت با تأسیسات مختصری واقع در ۳۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان اهواز در مسیر جاده اهواز - مسجدسلیمان در دهستان ملاثانی به دانشکده کشاورزی اهداء گردید و دانشجویان برای مدت کوتاهی به ملاثانی ( رامین ) اعزام شدند، ولی به علت مشکلات متعدد از جمله کمبود وسایل نقلیه و تحصیلات زندگی مجدداً کلاس ها در اهواز تشکیل شد.
در اوائل سال ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸ طبق قرارداد منعقده بین وزارت آموزش و پرورش و بنیاد خاور نزدیک که دفتر آن در نیویورک واقع است، مسئولیت اداره دانشکده به بنیاد مذکور محول شد بر اساس قرارداد فوق دانشکده توسعه و دوره آموزشی آن از سه سال به چهار سال افزایش یافت و برنامه تحصیلی آن نیز برای تربیت کارشناسان کشاورزی مناطق نسبتاً خشک تنظیم و برای اولین بار بر اساس طرح نیمسالی برنامه ریزی آموزشی صورت گرفت و در همان سال تعداد ۳۱ نفر دانشجو در رشته کشاورزی عمومی پذیرفته شدند و دانشکده رسماً به قریه ملاثانی منتقل گردید. در همین ایام طرح توسعه دانشکده شامل استخدام اعضای هیأت علمی تمام وقت و نیمه وقت، تجهیز آزمایشگاه های مختلف، ساختن کلاس های درس، خوابگاه ها، سلف سرویس، کارگاه، منازل استادان، احداث باغ گیاه شناسی، باغ میوه، نخلستان، احداث مزارع آموزشی و تولیدی، دامپروری و مرغداری شروع شد.
در انتهای سال ۱۳۴۶ قرارداد بین فرهنگ و بنیاد خاور نزدیک پایان پذیرفت و از سال ۱۳۴۷ دانشکده تحت نظارت مستقیم دانشگاه شهید چمران ( جندی شاپور سابق ) در آمد. همزمان با تحولات فوق، سه رشته تحصیلی جدید شامل: آب و خاک، تولید محصولات نباتی و دامپروری تأسیس گردید و دانشجویان پس از گذراندن دروس عمومی و پایه در شهر اهواز از سال دوم جهت فراگیری دروس کشاورزی و عملیات و استفاده از آزمایشگاه های مجهز و مزارع نمونه و دیگر امکانات آموزشی به رامین اعزام می شدند. در سال ۵۱ - ۱۳۵۰ مجدداً در برنامه آموزشی دانشکده تجدید نظر کلی به عمل آمد، به این صورت که رشته آب و خاک به دو رشته آبیاری و آبادانی، خاکشناسی و رشته تولید محصولات نباتی به دو رشته زراعت و اصلاح نباتات و باغبانی تفکیک گردید، و برنامه آموزشی برای پنج رشته زراعت و اصلاح نباتات، باغبانی، خاک شناسی، آبیاری و آبادانی و دامپروری تدوین و برای رشته های فوق دانشجو پذیرفته شد.
