دانشگاه کاتولیک ایرلند

دانشگاه کاتولیک ایرلند ( CUI  ; ایرلندی: Ollscoil Chaitliceach na hÉireann ) یک دانشگاه خصوصی کاتولیک در دوبلین، ایرلند بود. این دانشگاه در سال ۱۸۵۱ به دنبال مجمع تورلز در سال ۱۸۵۰، و در پاسخ به دانشگاه ملکه ایرلند و کالج های مرتبط با آن که غیر مذهبی بودند، تأسیس شد. کاردینال کالن قبلاً کاتولیک ها را از حضور در این «کالج های بی خدا» منع کرده بود. [ ۱]
پس از دوره رهایی کاتولیک در تاریخ ایرلند، اسقف اعظم آرماگ تلاش کرد برای اولین بار در ایرلند تحصیلات عالی را هم برای پیروان کلیسای کاتولیک و هم توسط چنین افرادی ارائه دهد. سلسله مراتب کاتولیک خواستار جایگزینی کاتولیک برای دانشگاه دوبلین / کالج ترینیتی شد، که سلسله مراتب از نادیده گرفتن منشأ انگلیسی آن خودداری کرد. سلسله مراتب همچنین می خواست با «کالج های بی خدا» دانشگاه ملکه ایرلند - که در شهرهای گالوی، بلفاست و کورک تأسیس شده بود، مقابله کند. دانشگاه دوبلین از دهه ۱۷۸۰ کاتولیک ها را برای تحصیل پذیرفته بود. با این حال، یک آزمون مذهبی مانع از تلاش کاتولیک ها برای عضویت در هیئت های مدیریت دانشگاه شد. از این رو، در سال ۱۸۵۰، در سینود تورلز، تصمیم گرفته شد که در دوبلین - به ویژه برای کاتولیک ها - یک مؤسسه جدید افتتاح شود. یافته های سینود توسط پاپ پیوس نهم مورد حمایت قرار گرفت و مقر مقدس در سال ۱۸۵۲ تأیید کرد و سپس در ۲۰ مارس ۱۸۵۴ بخشنامه ای از پاپ صادر کرد و از تأسیس دانشگاه حمایت کرد.
در ۱۸ مه ۱۸۵۴ دانشگاه کاتولیک ایرلند با پنج دانشکده - حقوق، ادبیات، پزشکی، فلسفه و الهیات - با ریاست جان هنری نیومن ( بعدها کاردینال ) به طور رسمی تأسیس شد. سخنرانی ها در ۳ نوامبر ۱۸۵۴ با ثبت نام هفده دانش آموز آغاز شد که اولین آنها دانیل اوکانل، نوه دانیل اوکانل، سیاستمدار برجسته کاتولیک بود. [ ۲]
در سال ۱۸۵۶ کلیسای دانشگاه افتتاح شد. [ ۳]
به عنوان یک نهاد خصوصی، به دانشگاه کاتولیک هرگز منشور سلطنتی داده نشد، و بنابراین قادر به اعطای مدرک معتبر نبود و از مشکلات مالی مزمن رنج می برد. نیومن در سال ۱۸۵۷ دانشگاه را ترک کرد و پس از آن مدرسه رو به زوال جدی رفت. بارتولومئو وودلاک در سال ۱۸۶۰ به سمت رئیس دانشگاه منصوب شد و تا زمانی که در سال ۱۸۷۹ اسقف ارداق و کلونماکنویز شد، خدمت کرد.
در سال ۱۸۶۱، دکتر وودلاک تلاش کرد زمینی را برای ساختمانی در نزدیکی کالج هولی کراس کلونلیف، تأسیساتی که به عنوان دانشگاه سنت پاتریک شناخته می شود، ایمن کند. نقشه ها توسط یک معمار به نام J. J. مک کارتی، و سنگ بنا گذاشته شد. کاردینال کالن مخالف این ایده بود که دانشجویان غیر روحانی و روحانی را در یک محل آموزش دهند. اما این طرح به دلیل گسترش خط راه آهن کنار گذاشته شد و یک کلیسا و صومعه در محل ساخته شد. با نام کلاس های شبانه دانشگاه سنت پاتریک توسط دانشگاه به نام دکتر وودلاک تبلیغ می شد.