دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی با نام مستعار دانشگاه علوم پزشکی ملی ایران یکی از دانشگاه های دولتی ایران و تحت پوشش وزارت بهداشت در استان تهران است.
هستهٔ اولیهٔ این دانشگاه با نام دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه ملی ایران به عنوان نخستین دانشکدهٔ پزشکی خصوصی در سال ۱۳۳۸ و با پذیرش دانشجو در رشتهٔ پزشکی ایجاد شد. مهترین تحول در تاریخ دانشگاه در سال ۱۳۵۳ رقم خورد، هنگامی که دولت وقت به پشتوانهٔ درآمدهای نفتی اقدام به پرداخت شهریهٔ مؤسسات آموزشی ملی ( خصوصی ) و رایگان کردن آن ها نمود. این امر سبب شد تا بافت دانشجویی دانشگاه از انحصار طبقهٔ مرفه و بالای جامعه خارج شده و دانشجویان از طبقات مختلف و شرایط گوناگون از طریق کنکور سراسری وارد این دانشگاه شوند و بدین ترتیب دانشگاه عملاً به صورت یک دانشگاه عمومی مانند سایر دانشگاه ها درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از انقلاب در سال ۱۳۵۸ به موجب قانونی که در شورای انقلاب تصویب شد دانشگاه ملی، دانشگاهی دولتی اعلام شد ( پیش از پیروزی انقلاب اسلامی دانشگاه غیردولتی و خصوصی محسوب می شد ) و در خرداد ماه سال ۱۳۶۲ ستاد انقلاب فرهنگی وقت با تغییر نام دانشگاه از «ملی ایران» به «شهید بهشتی» موافقت کرد. در سال ۱۳۶۴ براساس مصوبهٔ دولت جمهوری اسلامی مبنی بر بنیانگذاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، مراکز درمانی و دانشکده های پزشکی و پیراپزشکی از دانشگاه منفک و پس از ادغام با برخی از مراکز آموزشی دیگر و با نام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی فعالیت خود را آغاز کردند.
در پی تصویب قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ابلاغ حکم وزیر محترم بهداشت درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی از شهریورماه سال ۱۳۶۵ با ادغام برخی از واحدهای آموزشی و درمانی وابسته به وزارت بهداری و دانشگاه ملی پیشین به شرح زیر آغاز به فعالیت نمود.
واحدهای آموزشی و درمانی و بیمارستان های وابسته به دانشگاه ملی پیشین عبارتند بودند از دانشکدهٔ پزشکی، دانشکدهٔ دندانپزشکی، واحدهای آموزشی پرستاری و مامایی، بیمارستان های آیت الله طالقانی، امام حسین، شهید مدرس و لقمان حکیم و واحدهای وابسته به وزارت بهداری پیشین آموزشگاه عالی علوم تغذیه و صنایع غذایی، بیمارستان های شهدای تجریش، مفید، لبافی نژاد، اختر و مهدیه بودند.
با ادغام سازمان منطقه ای بهداشت و درمان استان تهران با دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سه گانهٔ تهران، واحدهایی که به این دانشگاه انتقال یافتند عبارت است از: مراکز بهداشت شمال تهران، شمیرانات و شرق تهران، شبکه های بهداشت و درمان ورامین، دماوند و فیروزکوه، بیمارستان های طرفه، اشرفی اصفهانی، ۱۷ شهریور، ۱۵ خرداد، امام خمینی فیروزکوه، شهید مفتح ورامین، سوم شعبان دماوند و همچنین درمانگاه دندانپزشکی شهید قاضی طباطبایی.



هستهٔ اولیهٔ این دانشگاه با نام دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه ملی ایران به عنوان نخستین دانشکدهٔ پزشکی خصوصی در سال ۱۳۳۸ و با پذیرش دانشجو در رشتهٔ پزشکی ایجاد شد. مهترین تحول در تاریخ دانشگاه در سال ۱۳۵۳ رقم خورد، هنگامی که دولت وقت به پشتوانهٔ درآمدهای نفتی اقدام به پرداخت شهریهٔ مؤسسات آموزشی ملی ( خصوصی ) و رایگان کردن آن ها نمود. این امر سبب شد تا بافت دانشجویی دانشگاه از انحصار طبقهٔ مرفه و بالای جامعه خارج شده و دانشجویان از طبقات مختلف و شرایط گوناگون از طریق کنکور سراسری وارد این دانشگاه شوند و بدین ترتیب دانشگاه عملاً به صورت یک دانشگاه عمومی مانند سایر دانشگاه ها درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از انقلاب در سال ۱۳۵۸ به موجب قانونی که در شورای انقلاب تصویب شد دانشگاه ملی، دانشگاهی دولتی اعلام شد ( پیش از پیروزی انقلاب اسلامی دانشگاه غیردولتی و خصوصی محسوب می شد ) و در خرداد ماه سال ۱۳۶۲ ستاد انقلاب فرهنگی وقت با تغییر نام دانشگاه از «ملی ایران» به «شهید بهشتی» موافقت کرد. در سال ۱۳۶۴ براساس مصوبهٔ دولت جمهوری اسلامی مبنی بر بنیانگذاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، مراکز درمانی و دانشکده های پزشکی و پیراپزشکی از دانشگاه منفک و پس از ادغام با برخی از مراکز آموزشی دیگر و با نام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی فعالیت خود را آغاز کردند.
در پی تصویب قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ابلاغ حکم وزیر محترم بهداشت درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی از شهریورماه سال ۱۳۶۵ با ادغام برخی از واحدهای آموزشی و درمانی وابسته به وزارت بهداری و دانشگاه ملی پیشین به شرح زیر آغاز به فعالیت نمود.
واحدهای آموزشی و درمانی و بیمارستان های وابسته به دانشگاه ملی پیشین عبارتند بودند از دانشکدهٔ پزشکی، دانشکدهٔ دندانپزشکی، واحدهای آموزشی پرستاری و مامایی، بیمارستان های آیت الله طالقانی، امام حسین، شهید مدرس و لقمان حکیم و واحدهای وابسته به وزارت بهداری پیشین آموزشگاه عالی علوم تغذیه و صنایع غذایی، بیمارستان های شهدای تجریش، مفید، لبافی نژاد، اختر و مهدیه بودند.
با ادغام سازمان منطقه ای بهداشت و درمان استان تهران با دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سه گانهٔ تهران، واحدهایی که به این دانشگاه انتقال یافتند عبارت است از: مراکز بهداشت شمال تهران، شمیرانات و شرق تهران، شبکه های بهداشت و درمان ورامین، دماوند و فیروزکوه، بیمارستان های طرفه، اشرفی اصفهانی، ۱۷ شهریور، ۱۵ خرداد، امام خمینی فیروزکوه، شهید مفتح ورامین، سوم شعبان دماوند و همچنین درمانگاه دندانپزشکی شهید قاضی طباطبایی.



با تشکر از بیمارستان آیه الله طالقانی و بیمارستان بعثت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در شمال و شرق تهران