دانشگاه علوم پزشکی بابل یکی از دانشگاه های دولتی ایران و تحت پوشش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در شهر شهرستان بابل است که اولین دانشگاه علوم پزشکی شمال کشور ( تأسیس ۱۳۶۲ ) بوده و از برترین دانشگاه های علوم پزشکی کشور می باشد. این دانشگاه مسئول ارائه خدمات بهداشتی درمانی در شهرستان های بابل، بابلسر و فریدونکنار در استان مازندران است. نام پیشین این دانشگاه ( پیش از تأسیس علوم پزشکی در ساری، تا دهه هفتاد ) دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ در راستای اجرای سیاست گسترش دانشگاه ها، وزارت فرهنگ و آموزش عالی طی نامه ای در اردیبهشت ۱۳۶۲، هیئت تخصصی پزشکی وزارت فرهنگ و آموزش عالی به منطقه مازندران اعزام کرد. این هیئت موافقت خود را به ایجاد نخستین مرکز علوم پزشکی شمال کشور را اعلام کردند.
این مرکز در سال ۱۳۶۲ تأسیس شد و در بهمن ۱۳۶۴ اولین دوره دانشجوی پزشکی از طریق آزمون سراسری پذیرش شده و با حضور وزیر فرهنگ و آموزش عالی وقت عملاً کار خود را آغاز نمود. در سال ۱۳۶۵ دانشکده علوم پزشکی رشت، در سال ۱۳۶۷ دانشکده علوم پزشکی ساری و در سال ۱۳۷۱ دانشکده علوم پزشکی گرگان تأسیس شدند.
با تصویب قانون تشکیل «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» و انتزاع دانشکده های گروه پزشکی از «وزارت فرهنگ و آموزش عالی» و الحاق به «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» سازمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، در بابل استقرار یافت. پس از گذشت چندین سال، سازمان مرکزی، به مرکز مازندران انتقال یافت و موجب شد در سال ۱۳۷۰ دانشگاه علوم پزشکی بابل از مازندران استقلال یابد.
این دانشگاه متشکل از ۱۰ دانشکده و یک پژوهشکده است که عبارتند از
• دانشکده پزشکی
• دانشکده دندانپزشکی
• دانشکده داروسازی
• دانشکده پیراپزشکی
• دانشکده پرستاری و مامایی
• دانشکده توانبخشی
• دانشکده طب ایرانی
• دانشکده بهداشت
• دانشکده پرستاری و مامایی رامسر
• پردیس بین الملل
• پژوهشکده سلامت
• مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر کودکان
• مرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی
• مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری
• مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری
• مرکز تحقیقات مواد دندانی
• مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت
• مرکز تحقیقات اختلال حرکت
• مرکز تحقیقات سرطان
• مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان
• مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ پزشکی
• مرکز تحقیقات علوم اعصاب
• مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری
• مرکز تحقیقات ایمونورگولاسیون
... [مشاهده متن کامل]
پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ در راستای اجرای سیاست گسترش دانشگاه ها، وزارت فرهنگ و آموزش عالی طی نامه ای در اردیبهشت ۱۳۶۲، هیئت تخصصی پزشکی وزارت فرهنگ و آموزش عالی به منطقه مازندران اعزام کرد. این هیئت موافقت خود را به ایجاد نخستین مرکز علوم پزشکی شمال کشور را اعلام کردند.
این مرکز در سال ۱۳۶۲ تأسیس شد و در بهمن ۱۳۶۴ اولین دوره دانشجوی پزشکی از طریق آزمون سراسری پذیرش شده و با حضور وزیر فرهنگ و آموزش عالی وقت عملاً کار خود را آغاز نمود. در سال ۱۳۶۵ دانشکده علوم پزشکی رشت، در سال ۱۳۶۷ دانشکده علوم پزشکی ساری و در سال ۱۳۷۱ دانشکده علوم پزشکی گرگان تأسیس شدند.
با تصویب قانون تشکیل «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» و انتزاع دانشکده های گروه پزشکی از «وزارت فرهنگ و آموزش عالی» و الحاق به «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» سازمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، در بابل استقرار یافت. پس از گذشت چندین سال، سازمان مرکزی، به مرکز مازندران انتقال یافت و موجب شد در سال ۱۳۷۰ دانشگاه علوم پزشکی بابل از مازندران استقلال یابد.
این دانشگاه متشکل از ۱۰ دانشکده و یک پژوهشکده است که عبارتند از
• دانشکده پزشکی
• دانشکده دندانپزشکی
• دانشکده داروسازی
• دانشکده پیراپزشکی
• دانشکده پرستاری و مامایی
• دانشکده توانبخشی
• دانشکده طب ایرانی
• دانشکده بهداشت
• دانشکده پرستاری و مامایی رامسر
• پردیس بین الملل
• پژوهشکده سلامت
• مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر کودکان
• مرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی
• مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری
• مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری
• مرکز تحقیقات مواد دندانی
• مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت
• مرکز تحقیقات اختلال حرکت
• مرکز تحقیقات سرطان
• مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان
• مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ پزشکی
• مرکز تحقیقات علوم اعصاب
• مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری
• مرکز تحقیقات ایمونورگولاسیون
