دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی یکی از دانشگاه های برتر دولتی شهر تهران و نخستین دانشگاه صنعتی ایران می باشد. هسته اولیه این دانشگاه به سال ۱۳۰۷ برمی گردد که با تصویب شورای انقلاب فرهنگی این دانشگاه در سال ۱۳۵۹ با ادغام ۹ مرکز آموزش عالی ( مؤسسه عالی تکنیکوم نفیسی ( مؤسس مهندس حبیب نفیسی ) ، مدرسه عالی فنی، دانشکده نقشه برداری، مؤسسه آب شناسی، دانشکده هواشناسی و علوم جو، دانشکده مخابرات، مدرسه عالی ساختمان، دانشگاه کار و پیشه، تربیت دبیر فنی پلی تکنیک تهران، دانشگاه علوم و فنون مجتمع آموزشی وزارت راه، مجتمع تکنولوژی تهران و مدرسه عالی تلویزیون و سینما ) به شکل کنونی و با نام دانشگاه فنی و مهندسی تشکیل شد و در سال ۱۳۶۷ به نام خواجه نصیرالدین طوسی، دانشمند ایرانی تغییر نام داد.
... [مشاهده متن کامل]
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درحال حاضر 85 قطب علمی، ۱۹۴ آزمایشگاه پژوهشی و آموزشی، ۱۳ مرکز پژوهشی، ۳ گروه پژوهشی، ۶ پژوهشکده، ۱۱ شرکت دانش بنیان و ۲۸ شرکت مرکز رشد دارد که در زمینه های تخصصی دانشگاه فعالیت می کنند.
این دانشگاه توانسته است با عقد قراردادهای بسیار با صنایع گوناگون کشور، ضمن حل مشکلات تخصصی آن ها، در بسیاری از دستاوردهای پژوهشی ایران سهیم باشد. مجموعه فعالیت های پژوهشی آن، حکایت از پویایی دانشگاه در عرصه های مختلف علمی و صنعتی دارد که در پاره ای از زمینه ها تنها نیروهای متخصص کشور در این دانشگاه فعالیت می کنند یا دانش آموختهٔ این دانشگاه اند.
براساس پایگاه های معتبر برای رتبه بندی دانشگاه ها در جهان، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پیشرفت و رشد محسوسی داشته است.
این دانشگاه در ۱۱ دانشکده با ۱۸ رشته تحصیلی در مقطع کارشناسی، ۵۳ رشته در مقطع کارشناسی ارشد و ۲۳ رشته تحصیلی در مقطع دکترا کار خود را انجام می دهد. به گفته محمود احمدیان، معاون آموزشی دانشگاه خواجه نصیر نسبت استاد به دانشجو در این دانشگاه با توجه به جذب اعضای هیئت علمی هم اکنون ۱ به ۱۸ می باشد.
هستهٔ اولیهٔ این دانشگاه دانشکدهٔ مخابرات است که در سال ۱۳۰۷ش در محل فعلی دانشکدهٔ مهندسی برق دانشگاه تأسیس و در سال ۱۳۱۸ اساسنامهٔ آن به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیده است.
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با ساختار فعلی در ابتدا در سال ۱۳۵۹، در پی تصویب ستاد انقلاب فرهنگی از ادغام ۹ مرکز آموزش عالی و با عنوان مجتمع دانشگاهی فنی و مهندسی، بنیاد نهاده شد و سپس در سال ۱۳۶۲ نام آن به دانشگاه فنی و مهندسی و در سال ۱۳۶۷ به دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تغییر یافت. این دانشگاه درحال حاضر ۵ قطب علمی، ۷۵ آزمایشگاه پژوهشی، ۶ گروه و مرکز پژوهشی و ۵ پژوهشکده دارد که در زمینه های تخصصی دانشگاه فعالیت می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درحال حاضر 85 قطب علمی، ۱۹۴ آزمایشگاه پژوهشی و آموزشی، ۱۳ مرکز پژوهشی، ۳ گروه پژوهشی، ۶ پژوهشکده، ۱۱ شرکت دانش بنیان و ۲۸ شرکت مرکز رشد دارد که در زمینه های تخصصی دانشگاه فعالیت می کنند.
این دانشگاه توانسته است با عقد قراردادهای بسیار با صنایع گوناگون کشور، ضمن حل مشکلات تخصصی آن ها، در بسیاری از دستاوردهای پژوهشی ایران سهیم باشد. مجموعه فعالیت های پژوهشی آن، حکایت از پویایی دانشگاه در عرصه های مختلف علمی و صنعتی دارد که در پاره ای از زمینه ها تنها نیروهای متخصص کشور در این دانشگاه فعالیت می کنند یا دانش آموختهٔ این دانشگاه اند.
براساس پایگاه های معتبر برای رتبه بندی دانشگاه ها در جهان، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پیشرفت و رشد محسوسی داشته است.
این دانشگاه در ۱۱ دانشکده با ۱۸ رشته تحصیلی در مقطع کارشناسی، ۵۳ رشته در مقطع کارشناسی ارشد و ۲۳ رشته تحصیلی در مقطع دکترا کار خود را انجام می دهد. به گفته محمود احمدیان، معاون آموزشی دانشگاه خواجه نصیر نسبت استاد به دانشجو در این دانشگاه با توجه به جذب اعضای هیئت علمی هم اکنون ۱ به ۱۸ می باشد.
هستهٔ اولیهٔ این دانشگاه دانشکدهٔ مخابرات است که در سال ۱۳۰۷ش در محل فعلی دانشکدهٔ مهندسی برق دانشگاه تأسیس و در سال ۱۳۱۸ اساسنامهٔ آن به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیده است.
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با ساختار فعلی در ابتدا در سال ۱۳۵۹، در پی تصویب ستاد انقلاب فرهنگی از ادغام ۹ مرکز آموزش عالی و با عنوان مجتمع دانشگاهی فنی و مهندسی، بنیاد نهاده شد و سپس در سال ۱۳۶۲ نام آن به دانشگاه فنی و مهندسی و در سال ۱۳۶۷ به دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تغییر یافت. این دانشگاه درحال حاضر ۵ قطب علمی، ۷۵ آزمایشگاه پژوهشی، ۶ گروه و مرکز پژوهشی و ۵ پژوهشکده دارد که در زمینه های تخصصی دانشگاه فعالیت می کنند.
دوره فراگیر پیام نور در دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی