دانشگاه اسکندریه

دانشگاه اسکندریه ( به عربی: جامعة الإسکندریة ) ( به مصری جدید: جامعة اسکندریه ) یکی از دانشگاه های معتبر مصر است که در شهر ساحلی اسکندریه واقع شده است.
مکتب اسکندریه از نظر فکری به طیف آباء یونانی زبان کلیسا وابسته است. آباء کلیسا کسانی بودند که در کنار دیگر تفاسیر مسیحی تفسیری خاص از مسیحیت پولوسی – یوحنایی ارائه کردند که از لحاظ تاریخی به عنوان تفسیر رسمی مورد قبول واقع و در قرون بعدی از آن بشدت دفاع شد و به صورت دین رسمی غرب امروز درآمد. مورخان مسیحی آباء کلیسا را به چند گروه تقسیم می کنند. گاهی آنها را در ارتباط با شوری نیقیه ( ۳۲۵میلادی ) آباء قبل و بعد از شورای نیقیه می خوانند. گاهی نیز براساس دوره های تاریخی به گروه های جغرافیایی یا فکری تقسیم کرده اند و گاهی آن ها را از لحاظ زبان به دو گروه آباء یونانی و لاتینی زبان تقسیم می کنند. به نظر می رسد که تقسیم آخر برای درک چگونگی شکل گرفتن تفکر مسیحی، تبیین تاریخی و شرح اعتقادات آن مناسبتر از دیگر تقسیمها باشد. براین اساس آباء کلیسا تقسیم می شوند به: ۱. آباء یونانی زبان کلیسا ۲. آباء لاتینی زبان کلیسا
• اسکندریه در قرن سوم میلادی
شهر اسکندریه در شمال آفریقا، طی چند قرن از مراکز مهم تمدن یونانی مآب بود و در قرن سوم میلادی روزهای اوج خود را از لحاظ فرهنگی و فلسفی می گذراند. شهری که در آن اقوام مختلف جمع شده بودند و در کنار یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز داشتند و تبادل آراء نیز بینشان کم و بیش رواج داشت. مسیحیان در مدارس فیلسوفان یونانی حاضر می شدند و کسب علم و حکمت می کردند، چنان که اوریگنس مسیحی با افلوطین در درس هایی آمونیوس ساکاس، فیلسوف یونانی افلاطونی، حاضر می شدند. طرفداران فلسفه های یونان نیز کم و بیش با آراء مسیحی آشنا بودند. نقدهای آنان بر مسیحیت شاهد این امر است. یهودیان نیز جامعهٔ بزرگی را در این شهر تشکیل داده بودند و مدارس مخصوص به خود را داشتند. ادیان شرقی، مصری و رومی نیز رواج خاصی داشت. گنوسیسیان هم در این شهر حاضر بودند، چنان که والنتینوس، بازیلیدیوس و مرقیون چندی در این شهر اقامت گزیدند.
• استادان به نام مدرسه اسکندریه در قرون نخست میلادی
به طوری که از منابع تاریخی برمی آید، مسیحیان از قرن دوم میلادی در شهر مدرسه داشته اند. این مدرسه قطعاً در سال ۱۹۰ میلادی دائر بود. کلمنس و شاگردش اوریگنس ( حدود ۱۸۵ – پس از ۲۵۴ ) هر دو از بزرگترین متفکران مسیحی قرون نخست میلادی بودند که رونق خاصی به حوزهٔ کلامی این شهر دادند.