دانشگاه آزاد. دانشگاه آزاد (open university)
براساس اصطلاح نامه یونسکو، دانشگاهی که به روی همگان باز است و برنامه های آموزشی آن به گونه ای طراحی شده است که افراد می توانند، بدون حضور تمام وقت، در سطح آموزش عالی تحصیل کنند و مدرک دانشگاهی بگیرند. دانشگاه آزاد اصولاً به منظور فراهم ساختن امکانات ادامه تحصیل از راه دور برای دریافت مدرک دانشگاهی تأسیس شده است. ورود به این دانشگاه ها، برخلاف دانشگاه های عادی، بر پایۀ شرایط و صلاحیت های رسمی نیست؛ بلکه بر این پایه بنا شده است که هر کس با هر شرایطی مراجعه کند، از او ثبت نام به عمل آید. تدریس در این دانشگاه ها آمیزه ای از کتاب های خودآموز مکاتبه ای، برنامه های آموزشی تلویزیونی و رادیویی و اینترنتی، تدریس حضوری (کوتاه مدت)، و تشکیل سمینارهاست. در ایران، وزارت علوم و آموزش عالی در ۱۳۵۱ش، دانشگاه آزاد ایران را به منزلۀ مؤسسه آموزش عالی دولتی تأسیس کرد. هدف از تأسیس این دانشگاه، پاسخگویی به نیاز فارغ التحصیلان دانشگاه ها به آموزش عالی و تربیت نیروی کار ماهر بود، بی آن که لازم باشد دانشجویان در دانشگاه ها، که اکثراً در شهرهای بزرگ متمرکز بودند، حضور داشته باشند. اساس کار دانشگاه آزاد ایران بر این بود که برای تدریس از رسانه های جمعی رادیو و تلویزیون کمک گرفته شود و در این راه گام هایی نیز برداشته شد. اما در عمل، بیشتر فعالیت آموزشی این دانشگاه بر تدریس مکاتبه ای، جزوه ها، و کتاب های درسی ویـژۀ این دانشگاه قرار داشت و دانشجویان در کلاس های کوتاه مدت تابستانی نیز شرکت می کردند. شرط ورود بــه دانشگاه آزاد، داشتن دیپلم متوسطه بود و فارغ التحصیلان مدرک کارشناسی (لیسانس) دریافت می کردند. دوره های آموزشی پیش بینی شده شامل دوازده یا سیزده نیمسال تحصیلی شانزده هفته ای بود. دانشگاه آزاد تا ۱۳۵۸ش دایر بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دانشگاه آزاد به دانشگاه پیام نور تبدیل شد.
براساس اصطلاح نامه یونسکو، دانشگاهی که به روی همگان باز است و برنامه های آموزشی آن به گونه ای طراحی شده است که افراد می توانند، بدون حضور تمام وقت، در سطح آموزش عالی تحصیل کنند و مدرک دانشگاهی بگیرند. دانشگاه آزاد اصولاً به منظور فراهم ساختن امکانات ادامه تحصیل از راه دور برای دریافت مدرک دانشگاهی تأسیس شده است. ورود به این دانشگاه ها، برخلاف دانشگاه های عادی، بر پایۀ شرایط و صلاحیت های رسمی نیست؛ بلکه بر این پایه بنا شده است که هر کس با هر شرایطی مراجعه کند، از او ثبت نام به عمل آید. تدریس در این دانشگاه ها آمیزه ای از کتاب های خودآموز مکاتبه ای، برنامه های آموزشی تلویزیونی و رادیویی و اینترنتی، تدریس حضوری (کوتاه مدت)، و تشکیل سمینارهاست. در ایران، وزارت علوم و آموزش عالی در ۱۳۵۱ش، دانشگاه آزاد ایران را به منزلۀ مؤسسه آموزش عالی دولتی تأسیس کرد. هدف از تأسیس این دانشگاه، پاسخگویی به نیاز فارغ التحصیلان دانشگاه ها به آموزش عالی و تربیت نیروی کار ماهر بود، بی آن که لازم باشد دانشجویان در دانشگاه ها، که اکثراً در شهرهای بزرگ متمرکز بودند، حضور داشته باشند. اساس کار دانشگاه آزاد ایران بر این بود که برای تدریس از رسانه های جمعی رادیو و تلویزیون کمک گرفته شود و در این راه گام هایی نیز برداشته شد. اما در عمل، بیشتر فعالیت آموزشی این دانشگاه بر تدریس مکاتبه ای، جزوه ها، و کتاب های درسی ویـژۀ این دانشگاه قرار داشت و دانشجویان در کلاس های کوتاه مدت تابستانی نیز شرکت می کردند. شرط ورود بــه دانشگاه آزاد، داشتن دیپلم متوسطه بود و فارغ التحصیلان مدرک کارشناسی (لیسانس) دریافت می کردند. دوره های آموزشی پیش بینی شده شامل دوازده یا سیزده نیمسال تحصیلی شانزده هفته ای بود. دانشگاه آزاد تا ۱۳۵۸ش دایر بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دانشگاه آزاد به دانشگاه پیام نور تبدیل شد.
wikijoo: دانشگاه_آزاد