دانشگاه ادیان و مذاهب

دانشنامه آزاد فارسی

در ۱۳۷۵ش جمعی از دانشوران حوزه علمیه قم، بر آن شدند تا با تأسیس مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، بنیانگذار حرکتی جدید در مطالعات دیگر ادیان و نیز دیگر مذاهب اسلامی باشند. این اقدام با بهره گیری از دانش و بینش اساتید دین پژوه و با مشارکت جمعی از دانش آموختگانِ حوزه که از تحصیلات دانشگاهی برخوردار بودند، صورت پذیرفت. مرکز مطالعات ادیان و مذاهب، پس از چند سال فعالیت، در ۱۳۸۳ش براساس مصوبۀ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مجوز مؤسسه آموزشی و پژوهشی ادیان و مذاهب را دریافت کرد. در نهایت با تصویب شورای گسترش آموزش عالی، در ابتدای سال ۱۳۸۷ مؤسسه آموزشی و پژوهشی ادیان و مذاهب به دانشگاه غیر دولتی ـ غیر انتفاعی ادیان و مذاهب ارتقا یافت. دانشگاه ادیان و مذاهب در حال حاضر دارای سه دانشکده مذاهب اسلامی، ادیان، و شیعه شناسی است که بیش از ۳۰۰ دانشجوی زن و مرد در آن ها به تحصیل مشغول اند. دانشکده مذهب اسلامی دربردارنده رشته های کلام، عرفان و تصوف و مذاهب فقهی و دانشکده ادیان، دارای رشته های ادیان ابراهیمی (یهودیت و مسیحیت)، ادیان غیر ابراهیمی (ازجمله هندوئیسم و بودیسم)، ادیان ایران باستان (آیین زردشتی) و دین پژوهی است. دانشکده شیعه شناسی نیز شامل رشته های سه گانه کلام شیعه، مطالعات تاریخ تشیع و فرق تشیع است. در رشته های این دانشکده از بین دانشگاهیان نیز دانشجو پذیرفته می شود، ولی در سایر رشته ها تنها از میان طلاب پذیرش می شود که پذیرش در مقطع کارشناسی ارشد این دانشگاه از طریق آزمون سراسری صورت خواهد گرفت. هفت آسمان فصلنامۀ دانشگاه است.

پیشنهاد کاربران

دانشگاه بین المللی ادیان و مذاهب ( به انگلیسی: University of Religions and Denominations ) مرکزی آموزشی و پژوهشی است که از سال ۱۳۸۷ فعالیت رسمی خود را در زمینهٔ علوم انسانی و به ویژه ادیان و مذاهب آغاز کرده است. دانشگاه ادیان و مذاهب، یک دانشگاه غیرانتفاعی است.
...
[مشاهده متن کامل]

سال ۱۳۷۳ شمسی برابر سال ۱۹۹۴ میلادی، جمعی از دانشوران حوزه علمیه قم برای مطالعه تخصصی سه رشته ادیان ابراهیمی ( مسیحیت و یهودیت ) ، ادیان شرق ( بودیسم، هندوئیسم، خاور دور و ایران باستان ) و مذاهب اسلامی ( مذاهب کلامی، فرق و عرفان و تصوف ) دور هم جمع شدند. این گروه در دوره ای چهارساله، افزون بر مطالعه در آن سه رشته، با زبان های انگلیسی، سنسکریت و عبری نیز آشنا شدند.
مطالعات ادیان و مذاهب ادامه داشت تا سال ۱۳۸۳ شمسی، که به دنبال تلاش ها و پیگیری ها برای تربیت نیرو در حوزه ادیان و مذاهب، سرفصل های سه رشته تدوین شد و آن را به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد کردند. شورای عالی گسترش وزارت علوم این سرفصل ها را تصویب کرد و در سال ۱۳۸۴ شمسی نخستین گروه دانشجویی مشغول به تحصیل شدند. در آن زمان این مرکز، یک مرکز آموزش عالی بود و با عنوان «مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب» قعالیت داشت.
در سال ۱۳۸۷ شمسی برابر با سال ۲۰۰۸ میلادی، با موافقت وزارت علوم تحقیقات و فناوری، مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب به «دانشگاه ادیان و مذاهب» تغییر کرد. محمد مهدی زاهدی، با این ارتقای رتبه به دلیل مطابقت کیفیت آموزشی دانشگاه با موازین قانونی، موافقت قطعی کرد و نیازی به گذراندن مرحله «موافقت اصولی» ندید. وزیر علوم وقت در نامه اش به سید ابوالحسن نواب، مؤسس و رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب، خبر تصویب ارتقای دانشگاه را چنین نوشت:
«شورای گسترش آموزش عالی در جلسۀ مورخ ۳۱ فروردین ۱۳۸۷ خود، با ارتقای مؤسسه آموزش عالی غیردولتی - غیرانتفاعی ادیان و مذاهب به "دانشگاه غیردولتی - غیرانتفاعی ادیان و مذاهب" موافقت قطعی به عمل آورد. »
• تربیت متخصص در زمینهٔ ادیان و مذاهب
• انجام پژوهش های بنیادی، کاربردی و تطبیقی در زمینهٔ ادیان و مذاهب
• اطلاع رسانی، چاپ و نشر مجلات، کتب و دائرةالمعارف در زمینهٔ ادیان و مذاهب
• برقراری ارتباط متقابل با مراکز مشابه و دین پژوهان
• گفتگو بین ادیان و مذاهب و تلاش برای نزدیک ساختن دیدگاه ها
• معرفی منطقی و علمی اسلام ( با رویکرد شیعی ) در عین احترام به عقاید، باورها و آیین سایر ادیان و مذاهب

دانشگاه ادیان و مذاهبدانشگاه ادیان و مذاهبدانشگاه ادیان و مذاهبدانشگاه ادیان و مذاهبدانشگاه ادیان و مذاهب
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/دانشگاه_ادیان_و_مذاهب

بپرس