دانشگاه ابردین

دانشگاه آبردین. دانشگاه آبردین ( به انگلیسی: University of Aberdeen ) یک دانشگاه تحقیقاتی عمومی در آبردین، اسکاتلند است. این یک دانشگاه باستانی است و از معتبرترین دانشگاه های بریتانیا و جهان است. که در سال ۱۴۹۵ تأسیس شد، زمانی که ویلیام الفین استون، اسقف آبردین و صدراعظم اسکاتلند، به نمایندگی از جیمز چهارم، از الکساندر ششم درخواست کردند تا کالج کینگ، آبردین را تأسیس کند. [ ۴] آبردین به عنوان سومین دانشگاه قدیمی اسکاتلند و پنجمین دانشگاه انگلیسی زبان است و به طور مداوم در بین 120 دانشگاه برتر جهان قرار دارد.
اولین دانشگاه در آبردین؛ کینگز کالج، در فوریهٔ ۱۴۹۵ توسط ویلیام الفینستون، در مقام اسقف آبردین، صدراعظم اسکاتلند، و دانش آموختهٔ دانشگاه گلاسکو تأسیس شد. وی پیش نویس درخواست را به نمایندگی از جیمز چهارم به پاپ الکساندر ششم ارائه کرد و در نتیجه صدور مجوز پاپ این دانشگاه آغاز به کار کرد. [ ۵] نخستین رئیس این دانشگاه هکتور بویس، کارشناس ارشد، دانش آموخته و استاد دانشگاه پاریس بود که از نزدیک با الفینستون در توسعه و راه اندازی دانشگاه همکاری می کرد. با وجود این تاریخ تأسیس، در واقع شروع آموزش تا ده سال بعد شروع نشد، و از این رو دانشگاه آبردین مراسم پانصدمین سال تأسیس را در سال ۲۰۰۵ جشن گرفت.
پس از «اصلاحات مذهبی اسکاتلند» در سال ۱۵۶۰، کالج کینگز از کارکنان کاتولیک رومی آن پاکسازی شده بود، ولی در بسیاری از جهات دیگر تا اندازهٔ زیادی در برابر تغییر مقاومت هایی وجود داشت. در آوریل ۱۵۹۳ ماریسکال کالج به عنوان دانشگاه دومین در شهر تأسیس شد. در آن زمان برای داشتن دو دانشگاه در یک از شهر بسیار غیرمعمول بود: همان گونه که بروشورهای دانشگاه ها در قرن بیستم نشان می دهند، برای آبردین به همان اندازه که در انگلستان در آن زمان ( دانشگاه های آکسفورد و دانشگاه کمبریج ) دانشگاه وجود داشته. علاوه براین، یک دانشگاه دیگرهم در شمال آبردین در در «فریزبورو» در ۱۵۹۵ راه اندازی شد، اما بعد از حدود یک دهه تعطیل شد.
نزدیکترین قدمی که میان این دو کالج برای ادغام کامل برداشته شد عنوان پیشنهادی «دانشگاه کارولین آبردین»، توسط چارلز اول در ۱۶۴۱ بود. بعد از جنگ های سه پادشاهی و پایان گرفتن جنگ های داخلی، تلاش هایی برای ایجاد اتحاد کامل تری میان این دو نهاد انجام شد و نتیجهٔ آن تصویب مجلس الیور کرامول در ایام حکومت موقت انگلستان در ۱۶۵۴ بود. این دانشگاه تا زمان بازگردانی؛ که به فرمان چارلز دوم تمام قوانین ساخته شدهٔ دورهٔ پیش را لغو می کرد، یک پارچگی خود را حفظ کرد ولی از آن پس دو کالج دوباره به وضعیت مستقل پیشین خود بازگشتند. چارلز اول هنوز هم به عنوان یکی از بنیان گذاران این دانشگاه شناخته شده، او سهم خود در ایجاد دانشگاه کارولین و خیرخواهی خود را نسبت به کالج کینگز انجام و ابراز داشته است. پیشنهادهای ناموفق بیشتری در مورد اتحاد در طول قرن هجدهم و اوایل قرن نوزده صورت گرفت.