دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از جمله قدیمی ترین، مهم ترین و بزرگترین دانشکده های داروسازی سراسر کشور می باشد که در سال ۱۳۳۵ تأسیس شده است.
دانشکده داروسازی اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۳۵–۱۳۳۴ بنابر اجازه رسمی وزارت فرهنگ تأسیس گردید و در ابتدا به صورت مشترک با دانشکده پزشکی و به ریاست دکتر حسین قلی اوژند اداره می شد. در تابستان سال ۱۳۳۵ پس از تهیه مقدمات و تجهیزات لازم اقدام به پذیرش دانشجو کرد که پس از برگزاری مسابقه ورودی تعداد ۱۵ نفر برای تحصیل انتخاب شدند که دو نفر از آن ها انصراف یا تغییر رشته دادند. سر انجام اولین جلسه درس دانشکده داروسازی اصفهان در ساعت ۲ بعدازظهر روز ۱۶ دی ۱۳۳۴ تشکیل شد. پس از سخنرانی آقای دکتر اوژند رئیس دانشکده پزشکی و داروسازی جنای دکتر فضل الله حکمتیار اولین تدریس دانشکده را در زمینه شیمی تجزیه انجام داد.
... [مشاهده متن کامل]
برنامه تحصیل رشته داروسازی در آن زمان مطابق برنامه دانشکده داروسازی تهران اجرا می شد. دوره تحصیل برای دریافت درجه دکتری داروسازی حداقل ۵ و حداکثر ۷ سال بود و دانشجویان این رشته در مدت ۴ سال دروس نظری و عملی را در دانشکده و کارآموزی خود را در دواخانه های سطح شهر فرا می گرفتند و از نیمه دوم سال چهارم مجاز بودند که در صورت موفقیت در گذراندن دروس ارائه شده تحت راهنمایی یکی از اعضای هیئت علمی آموزشی دانشکده موضوع پایان نامه خود را انتخاب کنند
در سال ۱۳۳۷ پس از تلاش های پیگیر و مستمر اعضاء هیئت علمی و دانشجویان دانشکده و با موافقت وزارت فرهنگ دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی منفک و به صورت یک واحد آموزشی مستقل به کار خود ادامه داد. در این زمان بنابر گشایش دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه اصفهان نیز رسمیت یافت. لازم است ذکر شود که در آن زمان وجود حداقل سه دانشکده برای رسمیت یافتن یک دانشگاه ضروری بود.
مسئولیت اداره دانشکده داروسازی در این زمان یه آقای دکتر عبدالباقی نواب و معاونت آن به دکتر حکمتیار واگذار شد. با توجه به همکاری های قبلی بین دانشکده داروسازی اصفهان و تهران طی حکمی از طرف وزیر فرهنگ آقای دکتر مهدی نامدار استاد دانشگاه تهران در اواخر آذر ماه سال ۱۳۳۷ به سرپرستی دانشکده داروسازی اصفهان منصوب گردید تا در انجام امور با آقای دکتر نواب همکاری کند.
در تیر ماه سال ۱۳۴۰ وزیر فرهنگ طی حکمی به دانشگاه اصفهان به علت کمبود بودجه و برخی مسائل دیگر دستور ادغام مجدد این دو دانشکده را صادر کرد و آقای دکتر حسینقلی اوژند را به ریاست آن منسوب کرد. در این زمان معاونت هر دو دانشکده را آقای دکتر حسین انواری بر عهده داشت.
دانشکده داروسازی اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۳۵–۱۳۳۴ بنابر اجازه رسمی وزارت فرهنگ تأسیس گردید و در ابتدا به صورت مشترک با دانشکده پزشکی و به ریاست دکتر حسین قلی اوژند اداره می شد. در تابستان سال ۱۳۳۵ پس از تهیه مقدمات و تجهیزات لازم اقدام به پذیرش دانشجو کرد که پس از برگزاری مسابقه ورودی تعداد ۱۵ نفر برای تحصیل انتخاب شدند که دو نفر از آن ها انصراف یا تغییر رشته دادند. سر انجام اولین جلسه درس دانشکده داروسازی اصفهان در ساعت ۲ بعدازظهر روز ۱۶ دی ۱۳۳۴ تشکیل شد. پس از سخنرانی آقای دکتر اوژند رئیس دانشکده پزشکی و داروسازی جنای دکتر فضل الله حکمتیار اولین تدریس دانشکده را در زمینه شیمی تجزیه انجام داد.
... [مشاهده متن کامل]
برنامه تحصیل رشته داروسازی در آن زمان مطابق برنامه دانشکده داروسازی تهران اجرا می شد. دوره تحصیل برای دریافت درجه دکتری داروسازی حداقل ۵ و حداکثر ۷ سال بود و دانشجویان این رشته در مدت ۴ سال دروس نظری و عملی را در دانشکده و کارآموزی خود را در دواخانه های سطح شهر فرا می گرفتند و از نیمه دوم سال چهارم مجاز بودند که در صورت موفقیت در گذراندن دروس ارائه شده تحت راهنمایی یکی از اعضای هیئت علمی آموزشی دانشکده موضوع پایان نامه خود را انتخاب کنند
در سال ۱۳۳۷ پس از تلاش های پیگیر و مستمر اعضاء هیئت علمی و دانشجویان دانشکده و با موافقت وزارت فرهنگ دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی منفک و به صورت یک واحد آموزشی مستقل به کار خود ادامه داد. در این زمان بنابر گشایش دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه اصفهان نیز رسمیت یافت. لازم است ذکر شود که در آن زمان وجود حداقل سه دانشکده برای رسمیت یافتن یک دانشگاه ضروری بود.
مسئولیت اداره دانشکده داروسازی در این زمان یه آقای دکتر عبدالباقی نواب و معاونت آن به دکتر حکمتیار واگذار شد. با توجه به همکاری های قبلی بین دانشکده داروسازی اصفهان و تهران طی حکمی از طرف وزیر فرهنگ آقای دکتر مهدی نامدار استاد دانشگاه تهران در اواخر آذر ماه سال ۱۳۳۷ به سرپرستی دانشکده داروسازی اصفهان منصوب گردید تا در انجام امور با آقای دکتر نواب همکاری کند.
در تیر ماه سال ۱۳۴۰ وزیر فرهنگ طی حکمی به دانشگاه اصفهان به علت کمبود بودجه و برخی مسائل دیگر دستور ادغام مجدد این دو دانشکده را صادر کرد و آقای دکتر حسینقلی اوژند را به ریاست آن منسوب کرد. در این زمان معاونت هر دو دانشکده را آقای دکتر حسین انواری بر عهده داشت.
