[ویکی نور] دانشنامه در علم پزشکی، اثری است منظوم که به وسیله حکیم میسری سروده شده است. محتوای کتاب در علم پزشکی عملی است و قدیمی ترین کتاب شعر فارسی در طب است که به دست ما رسیده است. با اینکه ناسخ، این کتاب را در پایان، «طب منصوری» نامیده، اما در دو جای کتاب نام آن «دانشنامه» ذکر شده است: 1. در اوایل کتاب:
مؤلف، کار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده:
و در سال 370ق، آن را به پایان رسانده است:
هرچند طبق معمول، این کتاب به امیری که سپهسالار ایران بوده تقدیم شده است، اما قصد اصلی مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلکه سنت رایج آن عصر چنان بوده که کتاب را بهترین یادگار می دانستند و برای زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت یاد کردن مؤلف بعد از مرگ بوده است.
اگر صله ای نیز به او رسیده باشد در نظر او خیلی مهم نبوده است، زیرا مقصود حکیم برآمدن آرزو و انجام دادن نیت و خواست خود بوده است؛ چنان که گوید:
مؤلف، کار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده:
و در سال 370ق، آن را به پایان رسانده است:
هرچند طبق معمول، این کتاب به امیری که سپهسالار ایران بوده تقدیم شده است، اما قصد اصلی مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلکه سنت رایج آن عصر چنان بوده که کتاب را بهترین یادگار می دانستند و برای زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت یاد کردن مؤلف بعد از مرگ بوده است.
اگر صله ای نیز به او رسیده باشد در نظر او خیلی مهم نبوده است، زیرا مقصود حکیم برآمدن آرزو و انجام دادن نیت و خواست خود بوده است؛ چنان که گوید: