دانشجوی ستاره دار در ایران به دانشجویانی که به خاطر فعالیت های سیاسی محکومیت داشته اند گفته می شود. این دانشجویان ممکن است از ورودشان به دانشگاه جلوگیری شده، از ادامه تحصیل محروم شده یا بعدترها —با بخششِ مسئولان— تحت شرایط خاصی ثبت نام شوند. ممنوع الورودی، ابزاری برای سرکوب دانشجویان و فعالیت های عمدتاً سیاسی آنان در جمهوری اسلامی ایران است.
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاحِ ستاره دارها تعریف جدیدی بود که در دورهٔ مصطفی معین در وزارت علوم ساخته شد. دانشجویان با عنوان های یک ستاره، دو ستاره و سه ستاره معرفی می شدند. دانشجویان یک ستاره افرادی بودند که نقص پرونده داشتند، دانشجویان دو ستاره افرادی بودند که در کنار نقص پرونده به آن ها تذکر داده شده بود و سه ستاره ها دانشجویانی بودند که فعالیت سیاسی می کردند و از تحصیل محروم می شدند.
دانشجویان سیاسی که از تحصیل آن ها جلوگیری به عمل آمده، همان دانشجویان ستاره دار هستند. دانشجویان سه ستاره کسانی هستند که تاکنون نتوانسته اند مشکل ممانعت از تحصیل خود را حل کنند؛ علت آن نیز عمدتاً مخالفت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران با تحصیل آن ها، اعلام شده است. در صورتی که صلاحیت عمومی متقاضی ورود به دانشگاه از سوی نهادهای مذکور تأیید نشود دبیرخانه هیئت گزینش که در طبقه دوم سازمان سنجش واقع شده است با توجه به نظر نهادهای مذکور و موارد دیگر حکم به محرومیت دانشجو از تحصیل یا پذیرش دانشجو با تعهد یا همراه شرایط دیگر از جمله تغییر محل تحصیل می دهد. این رأی قابل اعتراض است و در مواردی ممکن است هیئت پس از پیگیری های متقاضی حکم خود را تغییر دهد. تعدادی از دانشجویان ستاره دار علیه این حکم به دیوان عدالت اداری شکایت می کنند و در مواردی دیوان حکم محرومیت از تحصیل صادر شده را خلاف قانون اعلام کرده ولی دانشگاه ها از پذیرش حکم دیوان سر باز زده اند. یک بررسی نشان می دهد که در هشت سال دولت احمدی نژاد ۷۶۸ دانشجو ستاره دار شدند. حل مسئله دانشجویان ستاره دار یکی از شعارهای تبلیغاتی نامزدهای اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بود.
۲۱ آبان ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تهران اعلام کرد «بر اساس دستور جدید شورای امنیت ملی، علاوه بر رئیس دانشگاه، کمیتهٔ انضباطی می تواند دربارهٔ ممنوع الورودی دانشجویان تصمیم بگیرد». شورای امنیت ملی، زیر مجموعهٔ شورای عالی امنیت ملی است و وظیفه تأمین امنیت داخلی کشور را بر عهده دارد و ریاست آن با وزیر کشور است.
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاحِ ستاره دارها تعریف جدیدی بود که در دورهٔ مصطفی معین در وزارت علوم ساخته شد. دانشجویان با عنوان های یک ستاره، دو ستاره و سه ستاره معرفی می شدند. دانشجویان یک ستاره افرادی بودند که نقص پرونده داشتند، دانشجویان دو ستاره افرادی بودند که در کنار نقص پرونده به آن ها تذکر داده شده بود و سه ستاره ها دانشجویانی بودند که فعالیت سیاسی می کردند و از تحصیل محروم می شدند.
دانشجویان سیاسی که از تحصیل آن ها جلوگیری به عمل آمده، همان دانشجویان ستاره دار هستند. دانشجویان سه ستاره کسانی هستند که تاکنون نتوانسته اند مشکل ممانعت از تحصیل خود را حل کنند؛ علت آن نیز عمدتاً مخالفت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران با تحصیل آن ها، اعلام شده است. در صورتی که صلاحیت عمومی متقاضی ورود به دانشگاه از سوی نهادهای مذکور تأیید نشود دبیرخانه هیئت گزینش که در طبقه دوم سازمان سنجش واقع شده است با توجه به نظر نهادهای مذکور و موارد دیگر حکم به محرومیت دانشجو از تحصیل یا پذیرش دانشجو با تعهد یا همراه شرایط دیگر از جمله تغییر محل تحصیل می دهد. این رأی قابل اعتراض است و در مواردی ممکن است هیئت پس از پیگیری های متقاضی حکم خود را تغییر دهد. تعدادی از دانشجویان ستاره دار علیه این حکم به دیوان عدالت اداری شکایت می کنند و در مواردی دیوان حکم محرومیت از تحصیل صادر شده را خلاف قانون اعلام کرده ولی دانشگاه ها از پذیرش حکم دیوان سر باز زده اند. یک بررسی نشان می دهد که در هشت سال دولت احمدی نژاد ۷۶۸ دانشجو ستاره دار شدند. حل مسئله دانشجویان ستاره دار یکی از شعارهای تبلیغاتی نامزدهای اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بود.
۲۱ آبان ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تهران اعلام کرد «بر اساس دستور جدید شورای امنیت ملی، علاوه بر رئیس دانشگاه، کمیتهٔ انضباطی می تواند دربارهٔ ممنوع الورودی دانشجویان تصمیم بگیرد». شورای امنیت ملی، زیر مجموعهٔ شورای عالی امنیت ملی است و وظیفه تأمین امنیت داخلی کشور را بر عهده دارد و ریاست آن با وزیر کشور است.
