دانش نیوش

لغت نامه دهخدا

دانش نیوش. [ن ِ ] ( نف مرکب ) نیوشنده دانش. شنونده دانش. مطیع علم و دانش. که گوش فرا دانش و علم دهد :
چو نامه بخواند خداوند هوش
بیارید آن رای دانش نیوش.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - راغب به علم وفضل ۲- قابل تعلیم وتربیت .

فرهنگ عمید

نیوشندۀ دانش، آن که به علم و دانش گوش فرا دهد، دانش پذیر.

پیشنهاد کاربران

بپرس