دانش سرشت. [ ن ِ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) که دانش در سرشت دارد. که علم و فضل در نهاد و طبیعت دارد. که علم در طینت و نهاد دارد. || ( ن مف مرکب ) سرشته بدانش. مجهز بعلم. به دانش برآمده. بفضل و علم پرورش یافته : زن دانش آموز دانش سرشت چو لوحی ز هر دانشی درنبشت.
