دانش بهر. [ ن ِ ب َ ] ( ص مرکب ) دارای بهره از دانش. بانصیب از علم. از دانش بابهره. بهره دار از دانش. بهره مند از علم : هر پزشکی که بود دانش بهر آمده بر امید شهر بشهر.
نظامی.
باز می جست در ولایت و شهر خبر از مردمان دانش بهر.
میرخسرو.
فرهنگ فارسی
دارای بهره از دانش
فرهنگ عمید
آن که بهره و نصیب از علم و فضل دارد، بابهره از دانش، دانشمند: هر پزشکی که بود دانش بهر / آمده بر امید شهربه شهر (نظامی۴: ۶۹۶ ).