دانش اصفهانی، میرزا حسین (استانبول ۱۲۸۶- آنکارا ۱۳۶۲ق)
(نام مستعار: پدرام) مترجم و شاعر ایرانی تبار ترکیه. تحصیلات مقدماتی را در مدارس فرانسوی، ترکی و ایرانی فراگرفت و به این سه زبان آشنایی یافت. مدت شش سال به خواهرزاده های سلطان عبدالحمید عثمانی فارسی و فرانسه درس داد. در ۱۸۹۹ با آن ها و پدرشان، محمود شوکت پاشا، به اروپا گریخت. در آن جا با ادوارد براون آشنا شد. با آزادی خواهانی چون توفیق فکرت و اکرم رجایی زاده دوست بود. پس از بازگشت به استانبول مدیر دارالترجمۀ ادارۀ دیون یومیه و سپس استاد زبان فارسی در دانشگاه استانبول شد. از بنیادگذاران کرسی ادبیات فارسی در ترکیه است. با دهخدا، یحیی دولت آبادی، علامه قزوینی و خان ملک ساسانی دوستی داشت. از آثارش: کاروان عمر (۱۹۲۵)؛ جنگلستان (استانبول، ۱۳۱۳ق)؛ سرآمدان سخن (۱۳۲۷ق)؛ ترجمۀ ترکی رباعیات عمر خیام (۱۳۴۰ق) با همکاری رضا توفیق؛ خرابه های مداین (۱۹۱۲) که تسدیس قصیدۀ «ایوان مداین» خاقانی است؛ تعلیم لسان فارسی در ۴ جلد (۱۳۳۱ـ۱۳۳۴ق)؛ واژه نامۀ حقوقی و مدنی فرانسه به ترکی (۱۹۳۴)؛ منتخبات دانش (۱۳۰۹ق) که منتخبی از اشعار اوست؛ کنجکاوی زردشت (۱۹۱۸).
(نام مستعار: پدرام) مترجم و شاعر ایرانی تبار ترکیه. تحصیلات مقدماتی را در مدارس فرانسوی، ترکی و ایرانی فراگرفت و به این سه زبان آشنایی یافت. مدت شش سال به خواهرزاده های سلطان عبدالحمید عثمانی فارسی و فرانسه درس داد. در ۱۸۹۹ با آن ها و پدرشان، محمود شوکت پاشا، به اروپا گریخت. در آن جا با ادوارد براون آشنا شد. با آزادی خواهانی چون توفیق فکرت و اکرم رجایی زاده دوست بود. پس از بازگشت به استانبول مدیر دارالترجمۀ ادارۀ دیون یومیه و سپس استاد زبان فارسی در دانشگاه استانبول شد. از بنیادگذاران کرسی ادبیات فارسی در ترکیه است. با دهخدا، یحیی دولت آبادی، علامه قزوینی و خان ملک ساسانی دوستی داشت. از آثارش: کاروان عمر (۱۹۲۵)؛ جنگلستان (استانبول، ۱۳۱۳ق)؛ سرآمدان سخن (۱۳۲۷ق)؛ ترجمۀ ترکی رباعیات عمر خیام (۱۳۴۰ق) با همکاری رضا توفیق؛ خرابه های مداین (۱۹۱۲) که تسدیس قصیدۀ «ایوان مداین» خاقانی است؛ تعلیم لسان فارسی در ۴ جلد (۱۳۳۱ـ۱۳۳۴ق)؛ واژه نامۀ حقوقی و مدنی فرانسه به ترکی (۱۹۳۴)؛ منتخبات دانش (۱۳۰۹ق) که منتخبی از اشعار اوست؛ کنجکاوی زردشت (۱۹۱۸).