دانادلی

لغت نامه دهخدا

دانادلی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) خردمندی. دانائی. هوشیاری. دل آگاهی :
بجای سکندر بمان سالها
بدانادلی کشف کن حالها.
حافظ.

پیشنهاد کاربران

بپرس