دامنکش

لغت نامه دهخدا

دامنکش. [ م َ ک َ ] ( نف مرکب ) که دامن کشد. که دنباله دامن بر روی زمین فروهلد و براه رود. || مجازاً معنی خرامنده و بناز رونده دارد. ج ، دامنکشان.

پیشنهاد کاربران

کسی که دامن کش است و دامن کشان راه میرود از شدت ناز و عشوه و اطوار ، داره انگار به زبان حال میگه: راه باز کنید که من آمدم . یا بقول سلاطین کور باشید و دور باشید که من آمدم .

بپرس