دامن چیدن

لغت نامه دهخدا

دامن چیدن. [ م َ دَ] ( مص مرکب ) قطع کردن و بریدن دامن. || کناره کردن. ( آنندراج ) ( غیاث ). تلبب. ( منتهی الارب ).
- دامن اندرچیدن ؛ دوری کردن. کناره گرفتن. گذشتن :
دامن اندرچین بساط احتشام کس مبین
گردن اندرکش قفای امتحان کس مخور.
خاقانی.
- دامن درچیدن ؛ کناره گرفتن :
تا کی کشی بناز و کشی دامن
دامن دمی ز ناز و کشی درچین.
ناصرخسرو.
اهل فتنه و اصحاب بدعت سر در گریبان کشیدند و از طلب فضول دامن درچیدند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 436 ).

فرهنگ فارسی

قطع کردن و بریدن دامن

پیشنهاد کاربران

بپرس