دامن در

لغت نامه دهخدا

دامن در. [ م َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) درنده دامن. پاره کننده دامن. || ظاهراً نام گیاهی خاردار که بر دامن گذرندگان درآویزد چون دوژه : هواش را ( مازندران را ) دلگیر ازآن خوانند که دلها صید او میشود، نبات زمینش رادامن در ازآن گویند که میهمان را با لجاج در قید خویش می آرد. ( عنایت نامه ملک الکلام جلال الدین دهستانی ).

فرهنگ فارسی

درند. دامن

پیشنهاد کاربران

بپرس