دامن خیمه

- دامن خیمه ؛ سِقط. ( منتهی الارب ) . آن قسمت از خیمه که متصل بزمین شود و چون دیواره خیمه باشد :
مراست هر مژه خونبار و دیده مسکن او
بسان خیمه که باران چکد ز دامن او.
خواجه آصفی ( از آنندراج )