دامن تر

لغت نامه دهخدا

دامن تر. [ م َ ت َ ] ( ص مرکب ) دامن آلوده. ( آنندراج ). عاصی. ( آنندراج ). گنهکار. ( آنندراج ). تردامن. مقابل پاکدامن :
گردون ز مشک و زعفران سازد حنوط اختران
بر سوک آن دامن تران درد گریبان صبح را.
خاقانی.
ای هر که افسریست سرش را چو کوکنار
پیشت چو لاله بی سر و دامن تر آمده.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

دامن آلوده

پیشنهاد کاربران

بپرس