دامن برداشتن

لغت نامه دهخدا

دامن برداشتن. [ م َ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) بلند کردن دامن. برچیدن دامن. بالا گرفتن دامن. بدست گرفتن دنباله دامن تا بزمین نساید.
- دامن خرگاه برداشتن ؛ بالا زدن دامن خرگاه :
اگر نسیم ریاض وطن هوس داری
بناله دامن خرگاه آسمان بردار.
کلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بلند کردن دامن

پیشنهاد کاربران

دامن برداشتن از ؛ برگرفتن دامن از. بالا زدن دامن از. بیرون افکندن آنچه بدامن پوشیده است با برداشتن دامن :
دامن بهر که میرسم از عضو خویش بر
میدارم و برهنگی اظهار میکنم.
نظام قاری ( دیوان البسه ص 26 ) .
دامن ز پای برگیر ای خوبروی خوش رو
تا دامنت نگیرد دست خدایْ خوانان
سعدی

بپرس