دام اهلی

دانشنامه آزاد فارسی

دامِ اَهلی (domestic animal)
حیوان اهلی. در کشاورزی، به حیواناتی اطلاق می شود که به منظور بهره گیری از نیروی کار، و استفاده از پوست، پر، چرم، شیر، گوشت و تخم آن در اختیار انسان اند. دام های اهلی معمولی عبارت اند از طیور، شامل مرغ، بوقلمون، غاز و امثال آن ها، گاو، گاومیش، گوسفند، بز، و خوک. اهلی کردن حیوانات از ۱۰ هزار سال پیش آغاز شده است، اما پس از جنگ جهانی دوم دامداری ماشینی متمرکز رواج یافت. بسیاری از گونه های وحشی با پرورش علمی ویژگی های مطلوب حیوانات اهلی را به دست آورده اند. با آن که حدود ۶۰ درصد از دام های جهان در کشورهای در حال توسعه اند، اما جهان سوم فقط بیست درصد از کل گوشت و شیر تولیدشدۀ دام ها را مصرف می کند. بیشتر دام های اهلی از گیاهانی تغذیه می کنند که برای انسان کاربرد ندارند و ۴۰ درصد از غلّۀ تولیدشده در جهان به مصرف خوراک دام می رسد.

پیشنهاد کاربران

بپرس