دالکی

این چیزا بر میگرده به دوره زندیه که لک ها اکثرا کوچ میکنن به شیراز

از ۸ تن ۵ تن را به عنوان نیاکان نام برده و آن ۳ تن دیگه کی کواد کی کاووس و کی خسرو بودن و هیچ ارتباطی به کورش مندرآوردی نداره که اساس همه منابع دوره اسلامی چون طبری ابن خلدون ابن اثیر مسعودی بلعمی و…کورش مادرش از بنی اسراییل و مرزبان ویشتاسپ شاه ( گشتاسپ به پهلوی ) پادشاه ایران و پدر داریوش در بابل بوده است و خود او هم یک استوانه داره و تنها از ۴ سرزمین نام برده با لقب شاه بزرگ برعکس هخامنشیان که لقب شاه شاهان داشتن و همچنین داریوش در داستان گئومات مغ کمبوجه را از خاندان خود معرفی نکرده و تنها گفته از تخمه ما و اینجا شاه بود…واژه اینجا را در بیستون آورده و انشان اساس گفته تویین بی، گیرشمن و جرج کامرون در بالاگریوه جنوب لرستان و شمال خوزستان بوده است.
پدرم ویشتاسپ ( کی ویشتاسپ کیانی ) پدر ویشتاسپ آرسامه ( کی ائورت اسپه به اوستایی یا کی لهرآسپه به پهلوی ) پدر آرسامه آریارمنه ( کی ارزان به اوستایی یا کی اروند به پهلوی ) پدر آریارمنه چیش پیش ( کی منوش ) پدر چیش پیش هخامنش ( اخشین یا کی اپشین ) …کی اپشین نوه کی کواد بود و تا همین دوره اسلامی به شاهان اشروسئنه سمرقند افشین می گفتند.
دودمان اخشینی سرزمین بومی آنها خوراسان کهن ( خوری سئنه یا شاهین درخشان ) و سیستان کهن بوده است و برای جنگ با آشور به جنوب و جنوب غرب ایران امروزی آمده اند و نام پارس را از اوپاریسن شمال بامیان خراسان با خود آوردند به معنای فراتر از پرش سین ( شاهین=هما ) و توتم شاهین داشتن چون درفش آنها یا کی ویشتاسپ ( گشتاسپ ) پدر داریاوهومنه اسفندیار ( داریاوهوش ) که بزرگترین رزم آوری بوده تاریخ جهان به خود دیده بر کلاهخود ۲ پرهمای می بست و هنوز در تعزیه ها یادگار است و همچنین به سرداران دوره اسلامی و پارتیزان های اروپا رسید ویشتاسپ یا برافکننده دشمنان در جهان باستان زبانزد به سلحشوری و جنگاوری بود و اگر او نبود ملک ایران را کورش پسر شینارد یهودی که ملک آرشام را در فارس غصب کرد، ارجاسپ خیونی و خزراسپ قفقازی و همچنین رستم زابلی مرزبانش در خراسان و سیستان پاره پاره کرده بودن چون همه ضد زرتشتی گری ویشتاسپ برخاستن و داریاوهوش به همراه پدرش شاهی می کرد و برای تحکیم قدرت هخامنشیان از پارتانیسا بلخ و اشک آباد به شوش آورد و همه شورشیان مهرپرست تجزیه طلب را از دم تیغ گذراند که مشهور به سپونداته یا اسفندیار بود و در دلیری کمی از ویشتاسپ نداشت.
دکتر کانپور هندی، هرتل هرتسفلد دکتر نفیسی و…اشاره کرده اند که بیستون کتیبه اسفندیار کیانیست.
شاخه داریاوهوش یا اخشینی ها ( هخامنشیان ) شاخه اصلی شاهی ایران بودن و در همه اسناد کهن ویشتاسپ پادشاه ایران معرفی شده از جمله آمیانوس رومی در قرن ۴ میلادی آورده ویشتاسپ پادشاه بسیار بزرگ و خردمند پدر داریوش که زرتشت به دربار او رفت پس از زرتشت جای او را گرفت و بارتلمه می گوید ویشتاسپ زرتشتی آزاده ایی بود که بسیاری از افراد گرانقدر خاندان خود را در این راه از دست داد ولی از زرتشت دست نکشید و پادشاهی او چون جمشید جم بوده است.
شاید به راستی دلیلی وجود دارد که پارسه را که داریوش پسر ویشتاسپ سروقامت کلاهخود همای ساخت به تخت جمشید هم مشهور است. تالون پیک درباره او آورده که ویشتاسپ جنگاوری بود که میدان ها به خود ندیده بود و به روز نبرد همه رزم آوران روی زمین را به سخره می گرفت و در جهان همانند نداشت همچنین داریوش شاه گوید پدرم ویشتاسپ زنده است و برای داریاوهوش پسرش شمشیر می زند و همین امروزه هنوز میان قبایل لر یا لراسپی ایران زین گشتاسپی مثال رزم است کسی که به زرتشت گفت حتی اگر آیین تو را بپذیرم آنقدر گناهکارم که برای روانم نیک نباشد که در ۴ جنگ ۲۸ هزار نفر را کشتم!!!
زرتشت گفت خوب کردی آنان گرگ زادگان بودن.
شب تیره شبدیز لهراسپی
بیاورد با زین گشتاسپی
بپوشید زربفت رومی قبای
به تاج اندرآویخت ۲ پرهمای.
فردوسی با همه دیدگاه ضد گشتاسپی و ضد زرتشتی که دارد و قهرمان او رستم امرده زابلی مهرپرست هست که به نوشته دینوری رستم مردی بسیار کشیده جبار و به غایت نیرومند از نسل کی کواد بود و کارگزار گشتاسپ در خراسان و سیستان خبر زرتشتی گری ویشتاسپ را که شنید مردم سیستان را جمع کرد ضد ویشتاسپ که ای باید از سلطنت خلع شود…و دشمنی فردوسی با خاندان گشتاسپ و افسانه مرگ اسفندیار که برای ضربه زدن به گشتاسپ سروده به دلیل این است که رستم جهان پهلوان را گشتاسپ کشت همان طور که کورش را کشت ولی با همه این داستان ها اما فردوسی آورده که ویشتاسپ پهلوان و زیبا بود و تنها هماوردش رستم زال زابلستان بوده است که گشتاسپ جهاندار پورلهراسپ همه کار او رزم و میدان بود.
تندیس ویشتاسپ شاه در سرزمین مادری او در شهر دوشنبه تاجیکستان است و درودها بر خاندان بزرگ اخشین و یاد باد یاد گشتاسپ شیر افکن و پسرش داریاوهوش ( وهومن اسفندیار ) که بنیان گذاران ایران نوین و نگاه دارنده یکپارچگی ایران بودن زمانی ارجآسپ خیونی ( شولی ) به ویشتاسپ نامه نوشت که از زرتشت دست بکش وگرنه سپاهی به ایران می فرستم هیچ جنبده ایی را زنده نخواهم گذاشت ویشتاسپ به او پاسخ داد بسیار بزرگتر از دهانت گفته ایی سواران ما همه رزم آور همه راست بالا همه شمشیر زن از نژاد ایرج نه چون تو از تبار افراسیاب بیکاره حالا که پا از حد خود بیرون گذاشته ایی به دشت هامون بیا اسب ها به تاخت خواهیم آورد تیر از کمان ها خواهیم گشود آنگاه خواهی دید چگونه هرمزد پرستان بر جادوگران پیروز خواهند شد.
ویشتاسپ از طایفه پتیشخوری ( پتیشهوری کتیبه های داریوش ) بود و نام سرزمین پتیشخوار آسیای میانه از نام همین قبیله بوده به معنای سرزمین برآفتاب یا برآفتابی.