داله
لغت نامه دهخدا
داله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) دال.پرنده شکاری. ( شعوری ج 1 ص 426 ). رجوع به دال شود.
داله. [ ل ِه ْ] ( ع ص ) ضعیف النفس. ناتوان. دالهة. ( منتهی الارب ).
داله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) جزء دوم کلمه دوداله است و دوداله نام بازی است که کودکان به دو چوب بازند و از آن دو چوب است. آنکه بزرگتر است چنبه و آنکه کوچکترست پل نامند. رجوع به دوداله شود.
فرهنگ فارسی
و دو داله نام بازی است که کودکان بدو چوب بازند و از آن دو چوب آنکه بزرگتر است چنبه و آن کوچکتر است پل نامند .
فرهنگ معین
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
در زبان تبری ( یا مازندرانی )
داله ( dāl� ) به معنای نوک پستان دام ا ست و دالُن ( dalun ) /دالون ( dālūn ) تمام پستان و همچنین؛ گیون ( gīun ) ، پسّون ( p�ssun ) ، سنه ( s�n� ) .
*دوله ( dūl� ) به معنای کنج و گوشه
داله ( dāl� ) به معنای نوک پستان دام ا ست و دالُن ( dalun ) /دالون ( dālūn ) تمام پستان و همچنین؛ گیون ( gīun ) ، پسّون ( p�ssun ) ، سنه ( s�n� ) .
*دوله ( dūl� ) به معنای کنج و گوشه
داله بزبان تالشی بمعنای کمربند است، البته بکمربندغیش هم میگین.
به زبان ترکمنی یعنی دیوانه
داللَ در زبان تاتی به معنای گوشه است
شهرت