دالان ساز

یک دالان ساز ( از لاتین fossor به معنی دالان کن ) جانوری است که برای کندن زیرزمین سازگار است و عمدتاً، اما نه به تنهایی، در زیرزمین زندگی می کند. برخی از نمونه ها عبارتند از: گورکن، موش های صحرایی برهنه، صدف های دوکفه ای، دم عصایی ها و سمندرهای زیرزمینی، [ ۱] و همچنین بسیاری از سوسک ها، زنبورهای بی عسل و زنبورهای عسل.
شش اصلاح عمده بیرونی وجود دارد، همان طور که HW Shimer در سال ۱۹۰۳ توصیف کرد، [ ۲] که در همه گونه های پستانداران دالان ساز مشترک است:
• دوکی شکل، یک بدن دوکی شکل که در هر دو انتها باریک می شود، برای محیط متراکم زیرسطحی سازگار است.
• با توجه به تاریکی زیرسطحی، بینایی کمتر توسعه یافته یا از بین رفته است.
• گوش های بیرونی کوچک یا از دست رفته، برای کاهش اصطکاک طبیعی در حین سوراخ کردن.
• اندام های کوتاه و تنومند، زیرا سرعت یا سرعت حرکت کمتر از توانایی حفاری اهمیت دارد.
• اندام های جلویی پهن و تنومند ( دست ) ، از جمله پنجه های بلند، طراحی شده برای شل کردن مواد دالان برای پراکندن توسط پاهای عقبی در پشت. این ویژگی توسط Jorge Cubo مورد مناقشه قرار گرفته است، او بیان می کند که جمجمه ابزار اصلی در حین حفاری است، اما فعال ترین بخش ها اندام جلویی برای حفاری هستند و از اندام عقبی برای پایداری استفاده می شود. [ ۳]
• دم کوتاه یا از دست رفته، که جنبش جانوری کمی دارد یا برای اکثر پستانداران دالان ساز به کار نمی رود. [ ۲]
• درخت پیمایی
• لانه زیرزمینی
• دونده ( جانور )