داق. [ داق ق ] ( ع ص ) عیب گوی مسلمانان. ج ، دَقَقَة. ( منتهی الارب ). ظاهرکننده عیوب مردم. ( از اقرب الموارد ). || کوبنده : و خاصیته ( خاصیة الطلق ) انه لو دقه الداق... لم تعمل فیه شیئاً. ( ابن البیطار ).
