داغستانی، عمر ضیاء الدین (۱۸۴۹-۱۹۲۱)
از علما و صوفیۀ داغستان. وی فرزند عبدالله افندی از علمای ترک قوم آوار بود و در روستای میاتلی به دنیا آمد. در جوانی به همراه شیخ شامل و غازی محمد با روس ها به جهاد پرداخت؛ سپس در استانبول به فراگیری علوم ظاهری و باطنی نزد احمد ضیاءالدین مشغول شد و موفق به حفظ قرآن و برخی کتب حدیث گردید و از استادش لقب «عمرحافظ» گرفت. آنگاه مفتی ارتش دوم عثمانی در آدرنه شد (۱۸۸۰) و بعد در ۱۹۹۶ به قضاوت نشست. پس از اعلان مشروطیت در عثمانی به استانبول، مدینه منوره و مصر سفر کرد و در مصر به دست انگلیسی ها زندانی شد. هنگامی که از زندان آزاد شد به استانبول رفت و «خلیفه سوم» احمد ضیا ءالدین گردید، اما از پذیرفتن مقام شیخ الاسلامی امتناع کرد. عمرضیاء الدین در حدود ۷۳ سالگی درگذشت و در صحن مسجد جامع سلیمانیه استانبول دفن گردید.
wikijoo: داغستانی،_عمر_ضیاء_الدین