داغدار سفال

دانشنامه آزاد فارسی

داغْدار، سفال
سفالی که پس از خشک شدن گل رُس و پیش از پختن آن، سفالگر با آلتی زِبر و تیز مانند بَرقو یا تکه ای چرم سفت سطح آن را مالیده و سطح سفال پس از پختن دارای تزییناتی به شکل خطوط هندسی منظم یا نامنظمی است که از دور آشکار نیستند. سفال های داغدار اکثراً به رنگ سیاه و خاکستری تولید می شدند. از فرهنگ های عصر مفرغ کوراـ اَرَس، تورنگ تپه، شاه تپه و تپه حصار دامِغان با عنوان فرهنگ سفال داغدار یاد می شود. تکنیک ساخت سفال داغدار در عصر آهن قدیم ایران هم رایج بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس