داغ گرفتن

لغت نامه دهخدا

داغ گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) داغ پذیرفتن. اثر داغ برو پیدا آمدن :
جایی که داغ گیرد دردش دوا پذیرد
الا که داغ سعدی کاول نظر نهادی.
سعدی.
دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد
چو لاله دامنم از آب داغ می گیرد.
سلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

داغ پذیرفتن

پیشنهاد کاربران

بپرس