داغ کردنگاه. [ ک َ دَ ] ( اِ مرکب ) آنجا از اندام که داغ کنند. جای داغ نهادن. آنجای که آهن تفته نهند داغ را. داغگاه : معلوط؛ داغ کردنگاه بر گردن شتر. ( منتهی الارب )
