داغ رفتن

لغت نامه دهخدا

داغ رفتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) زایل شدن اثر داغ. داغ شستن. ( آنندراج ). دور کردن داغ. مقابل داغ ماندن. ( از آنندراج ) :
ساقی ز می کدورت دل کم نمیشود
بنشین که لاله داغ ز باران نمیرود.
کلیم.

فرهنگ فارسی

زایل شدن اثر داغ

پیشنهاد کاربران

بپرس