داغ بلندان

لغت نامه دهخدا

داغ بلندان. [ غ ِ ب ُ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از نشانی باشد که به سبب سجده کردن بسیار در پیشانی مردم بهم می رسد. ( ازبرهان ) ( انجمن آرا ). داغ بلند. چَسَنگ.

فرهنگ فارسی

نشانی که از سجده کردن بسیاری در پیشانی مردم بهمرسد و چسنگ نیز گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس