[ویکی نور] عمادالدین ادریس بن حسن بن عبدالله بن علی بن ولید انف (794-872ق)، مورخ، متکلم و ادیب یمنی، نوزدهمین داعی مطلق طیبیان از فرقه اسماعیلیه است.
«نزهة الأفکار»، از جمله آثار اوست.
او در سال 794ق، در قلعه شبام در یمن به دنیا آمد و در نزد پدر و عمویش درس خواند.
او از خاندانی برآمده بود که بیش از سه قرن ریاست و رهبری دعوت یمن را برعهده داشتند. ادریس در 832ق، بهعنوان نوزدهمین داعی مطلق جانشین عمویش شد. وی که از جنگجویان و سلحشوران نیز بود، در چندین نبرد علیه زیدیان جنگید. وی در سال 872ق، درگذشت.
ادریس سیاستهای داعیان پیش از خود را ادامه داد؛ با امرای رسولی زبید دوستی و اتحاد خود را حفظ کرد و نسبت به زیدیان صنعا و دیگر جاهای یمن دشمن باقی ماند. با معاضدت الملک الظاهر رسولی (831-842ق)، با منصور علی زیدی جنگید. در حقیقت، وی پیوسته با زیدیان در نزاع بود و چند قلعه را از نو به زیر سلطه درآورد. نیز از حمایت و دوستی دو برادر طاهری، یعنی علی و عمر، که در 858ق، عدن و زبید را گرفتند و بهجای رسولیان، امرای جدید یمن سفلا شدند، بهرهمند بود. ادریس به امور دعوت در مغرب هند توجه خاصی داشت و در طی دوران طولانی چهلساله داعیت خود در پیشرفت و موفقیت اسماعیلیه طیبی در گجرات سهم بسیار داشت.
ادریس، معروفترین مورخ نهضت اسماعیلی بود و سه اثر تاریخی عظیم تألیف کرد. در هفتمین و آخرین جلد «عیون الأخبار» خود، مطالب ذیقیمتی درباره صلیحیون، دوره خلافت مستعلی و آمر و مرحله آغازین دعوت طیبی در یمن حکایت میکند. نیز تفصیلات مهمی درباره داعیان مختلف یمن در این کتاب هست.
«نزهة الأفکار»، از جمله آثار اوست.
او در سال 794ق، در قلعه شبام در یمن به دنیا آمد و در نزد پدر و عمویش درس خواند.
او از خاندانی برآمده بود که بیش از سه قرن ریاست و رهبری دعوت یمن را برعهده داشتند. ادریس در 832ق، بهعنوان نوزدهمین داعی مطلق جانشین عمویش شد. وی که از جنگجویان و سلحشوران نیز بود، در چندین نبرد علیه زیدیان جنگید. وی در سال 872ق، درگذشت.
ادریس سیاستهای داعیان پیش از خود را ادامه داد؛ با امرای رسولی زبید دوستی و اتحاد خود را حفظ کرد و نسبت به زیدیان صنعا و دیگر جاهای یمن دشمن باقی ماند. با معاضدت الملک الظاهر رسولی (831-842ق)، با منصور علی زیدی جنگید. در حقیقت، وی پیوسته با زیدیان در نزاع بود و چند قلعه را از نو به زیر سلطه درآورد. نیز از حمایت و دوستی دو برادر طاهری، یعنی علی و عمر، که در 858ق، عدن و زبید را گرفتند و بهجای رسولیان، امرای جدید یمن سفلا شدند، بهرهمند بود. ادریس به امور دعوت در مغرب هند توجه خاصی داشت و در طی دوران طولانی چهلساله داعیت خود در پیشرفت و موفقیت اسماعیلیه طیبی در گجرات سهم بسیار داشت.
ادریس، معروفترین مورخ نهضت اسماعیلی بود و سه اثر تاریخی عظیم تألیف کرد. در هفتمین و آخرین جلد «عیون الأخبار» خود، مطالب ذیقیمتی درباره صلیحیون، دوره خلافت مستعلی و آمر و مرحله آغازین دعوت طیبی در یمن حکایت میکند. نیز تفصیلات مهمی درباره داعیان مختلف یمن در این کتاب هست.
wikinoor: داعی،_ادریس_بن_حسن