داستی اسپرینگفیلد ( به انگلیسی: Mary Isobel Catherine Bernadette O'Brien ) خوانندهٔ پاپ انگلیسی در ۱۶ آوریل ۱۹۳۹ در انگلستان متولد شد. مجلهٔ رولینگ استون وی را به عنوان «بزرگ ترین خواننده پاپ بریتانیا» معرفی کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
به گفتهٔ وب گاه گفتگوی هارمونیک، داستی اسپرینگفیلد ( Dusty Springfield ) بزرگ ترین بانوی خواننده پاپ بریتانیا و یکی از بهترین خوانندگان موسیقی سول دوران خود بود. او ترانه های خود را به شیوه ای مثال زدنی و با صدایی سرشار از احساسات اجرا می کرد و طنین صدایش تا چندین دهه در آثار متعددش شنیده می شد. موسیقی او به طور مداوم دگرگون شد و این دگردیسی به شیوه ای چنان قوی و خالص انجام می گرفت که در میان هیچ یک از هم عصران وی دیده نمی شد.
مری پس از پایان دبیرستان به گروه لانا سیسترز ( به انگلیسی: Lana Sisters ) پیوست که شامل سه خواننده بود.
پس از عرضهٔ چند قطعه و منحل شدن این گروه، مری با برادرش دیون و دوستش تیم فیلد در سال ۱۹۶۰ یک تریو موسیقی فولک به نام اسپرینگفیلدز ( به انگلیسی: The Springfields ) تشکیل دادند و خود نام هنری داستی اسپرینگفیلد را برگزید. این گروه به زودی با ترانه هایی چون Breakaway ، Bambino و Say I Won't Be There به پرفروش ترین گروه در بریتانیا تبدیل شد.
در سال ۱۹۶۲، پس از اینکه گروه اسپرینگفیلدز توانست با ترانه Silver Threads and Golden Needles وارد فهرست Top 20 آمریکا شود، گروه به ایالات متحده رفت تا در آنجا به ضبط موسیقی بپردازد. در آن زمان گروه های موسیقی دختران به تازگی در آمریکا شکل گرفته بودند و تماس و آشنایی با آنها و موسیقی موتاون چنان داستی را تحت تأثیر قرار داد که در سال ۱۹۶۳ گروه اسپرینگفیلدز را در اوج شهرتش ترک کرد تا به کار سولو ( تک نفره ) بپردازد و در این کار بسیار موفق شد، به طوری که جوایز بسیاری را نصیب خویش کرد.
او در سال ۱۹۶۴ به آفریقای جنوبی سفر کرد ولی در یک اجرای زنده از اجرای موسیقی در برابر تماشاچیانی که به دلیل تبعیض نژادی در ردیفهای جداگانه نشسته بودند سرباز زد و از این کشور اخراج شد. این اقدام، موجب برانگیخته شدن خشم سیاسی فراوانی شد. اسپرینگفیلدز پس از بازگشت به انگلستان در سال ۱۹۶۵ مجری یک ویژه برنامه تلویزیونی به نام آوای موتاون شد که به خاطر معرفی خوانندگان جوان آمریکایی به همتایان انگلیسی آنها، از اعتبار فراوانی برخوردار بود.
... [مشاهده متن کامل]
به گفتهٔ وب گاه گفتگوی هارمونیک، داستی اسپرینگفیلد ( Dusty Springfield ) بزرگ ترین بانوی خواننده پاپ بریتانیا و یکی از بهترین خوانندگان موسیقی سول دوران خود بود. او ترانه های خود را به شیوه ای مثال زدنی و با صدایی سرشار از احساسات اجرا می کرد و طنین صدایش تا چندین دهه در آثار متعددش شنیده می شد. موسیقی او به طور مداوم دگرگون شد و این دگردیسی به شیوه ای چنان قوی و خالص انجام می گرفت که در میان هیچ یک از هم عصران وی دیده نمی شد.
مری پس از پایان دبیرستان به گروه لانا سیسترز ( به انگلیسی: Lana Sisters ) پیوست که شامل سه خواننده بود.
پس از عرضهٔ چند قطعه و منحل شدن این گروه، مری با برادرش دیون و دوستش تیم فیلد در سال ۱۹۶۰ یک تریو موسیقی فولک به نام اسپرینگفیلدز ( به انگلیسی: The Springfields ) تشکیل دادند و خود نام هنری داستی اسپرینگفیلد را برگزید. این گروه به زودی با ترانه هایی چون Breakaway ، Bambino و Say I Won't Be There به پرفروش ترین گروه در بریتانیا تبدیل شد.
در سال ۱۹۶۲، پس از اینکه گروه اسپرینگفیلدز توانست با ترانه Silver Threads and Golden Needles وارد فهرست Top 20 آمریکا شود، گروه به ایالات متحده رفت تا در آنجا به ضبط موسیقی بپردازد. در آن زمان گروه های موسیقی دختران به تازگی در آمریکا شکل گرفته بودند و تماس و آشنایی با آنها و موسیقی موتاون چنان داستی را تحت تأثیر قرار داد که در سال ۱۹۶۳ گروه اسپرینگفیلدز را در اوج شهرتش ترک کرد تا به کار سولو ( تک نفره ) بپردازد و در این کار بسیار موفق شد، به طوری که جوایز بسیاری را نصیب خویش کرد.
او در سال ۱۹۶۴ به آفریقای جنوبی سفر کرد ولی در یک اجرای زنده از اجرای موسیقی در برابر تماشاچیانی که به دلیل تبعیض نژادی در ردیفهای جداگانه نشسته بودند سرباز زد و از این کشور اخراج شد. این اقدام، موجب برانگیخته شدن خشم سیاسی فراوانی شد. اسپرینگفیلدز پس از بازگشت به انگلستان در سال ۱۹۶۵ مجری یک ویژه برنامه تلویزیونی به نام آوای موتاون شد که به خاطر معرفی خوانندگان جوان آمریکایی به همتایان انگلیسی آنها، از اعتبار فراوانی برخوردار بود.
