داستانکهای خودمانی

جناب سعید فرخشاهی به واتساپ و یا تلگرام بفرست تا تکمیل نمایم

در دست می باشد ، جهت ثبت حقایق در صورت تمایل آن استاد فرهیخته تصویر صلح نامه و روایت دقیق موضوع را خدمت شما ارسال مینمایم. لطفاً در صورت تمایل شماره ارتباطی خود را مرقوم فرمایید.

آنها از لحاظ اقتصادی و معیشت، واقعا" در مضیقه هستند. اولا" نیاز شدید آنها به دوا و دکتر، و عینک و عصا و. . . در ثانی برخی از بازنسته ها دارای نوه هستند، و گاها" با والدینشان میهمان آنها می شوند. حالا گرانی اجناس، و هزینه های مصرفی آب و برق و تلفن و گاز و. . . . را همه اقشار ضعیف جامعه، با گوشت و پوست و استخوان لمس کرده اند. قشر فراموش شده ی بازنشستگان فرهنگی با حقوقهای ناچیزی که دریافت می کنند، پاسخگوی نیازهای آنها نیست.
در فضای مجازی درد و دلها، شعرها، و کلیپهای گوناگونی به درد های جامعه، خصوصا" بازنشسته ها می پردازند، وبا زبان الکن آنها را به سمع و نظر مقامات ذیربط ارسال و اطلاع می دهند. اما دریغ از قدمی عملی، از جانب آن بزرگواران.
آنهابا توجیه کردن، و لفاظی، وقت کشی می نمایند. از طرفی دیگر آن عالی جنابان عالیجاه، و عصمت پناهان بزرگوار، فقط با نصیحت و شش ماه آینده، سال دیگر، و. . . خدای ناکرده نوعی عوامفریبی را در اذهان متبادر می نمایند. در حالی که برای مسئولان وعده های توخالی و غیر عملی کار پسندیده ای نیست. بطور مثال حق مناطق جنگی را چرا برای پیشکسوتان فرهنگی که در این مسیر، رنج و سختی فراوان کشیدند، اعمال نشد. حرمت و شاءن و منزلت فرهنگیان و پیشکسوتان در موقع اعتراضات رعایت نشد.
در هر صورت، غرض از نگارش این وجیزه، درد دل ، و خواهشی از مسئولین و حاکمان می باشد. شما قطعا" اخبار مشکلات و برخی نوشته ها و فیلم ها و نظر سنجی های افکار عمومی و مردم رنج کشیده را می بینید، و می خوانید.
با عرض معذرت آیا چشم بینا و گوش شنوایی هست که این دیدگاه ها و دلنوشته ها، و تقاضاها راببیند و بشنود، و درک کند؟
مسئولان و صاحب منصبان ذیربط، اگر قصد ادامه ی کار و خدمت به جامعه را دارند ، دل مردم و جامعه، و این قشر فرهنگ گستر را بدست آورید. بزرگان گویند؛
"دل بدست اور که حج اکبر است"
در روز تکریم بازنشستگان و خانواده، هم که در خواستها، انتقادات، پیشنهادات، و دادخواهی ها ، که حرف و درد دل بازنشستگان و اکثر مردم این کشور است، توجه و رسیدگی عملی، شرط اول مملکت داری است. از قدیم گفته اند، شنونده و بیننده باید عاقل باشد، و این نوشته ها و گفته ها و فیلم ها را با دقت توجه کند، و خواسته های آنها را مورد بررسی قرار دهد. طبق دیدگاه بزرگان دین مبین اسلام که فرموده اند؛
" آنچه برای خود می پسندی برای دیگران نیز به پسند. "
و یا؛
" اِرحَم تُرحَم"
یعنی: رحم کنید تا رحم شوید.
قران نیز فرموده است؛
فبشر عبادالدین
الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ، الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ �سوره زمر آیات ۱۷و ۱۸�
بر انان مژده باد، پس بندگان مرا بشارت ده.
آنان که سخن را با دقّت مى شنوند و بهترین آن را پیروى مى کنند، آنانند که خداوند هدایتشان نموده و آنانند همان خردمندان.
زبان حال فقیران جامعه، به ویژه بازنشستگان فرهنگی، امروز در شدیدترین حالت، و اعتراضشان به مسئولان�مضمون سخن فایز دشتستانی است؛
اگر دانید که فردا محشری نیست
خدا و پیر و پیغمبری نیست
بتازید اسب جفا تا می توانید
که� دردمندان را سپاه و لشگری نیست
( نقل به مضمون شعر فایز دشتستانی )
این مصاحبه ها، نظر سنجی ها، نگرانی ها، و اعتراصات نرم، همه بیانگر خواسته ی اقشار مستضعف و فقیر جامعه است. شایسته است، که حاکمان نیز پاسخگو ی عملی باشند، و به رفع و رجوی مشکلات آنها بپردازند.
اقشار ضعیف از جمله بازنشستگان ایران، دراین شرائط از زمان که اختلاسگران، و کم کاری برخی از مسئولان مردم را بدبخت کرده است، رُک و پوست کنده عرض نمایم، مردم پا برهنه از گفتار درمانی خسته شده اند. چند وقت پیش در پشتِ تریلی تراکتوری نوشته شده بود، "از نصیحت بیزارم. "
ودر سپر ماشینی نوشته شده بود؛
"دس ننر دلم که گنجه لونه"
یعنی: سفره ی دل مرا باز نکن، که چون کندوی زنبوران پراز غلغله است، و آنقدر درددل دارم، که نمی توانم کدام درد را عرضه نمایم.
یکی از معصومین ( ع ) فرموده است؛
شیعیان!
موجب� زینت، سربلندی� و افتخار ما باشید، نه موجب شرمساری ما ( نقل به مضمون )
امیداست مسئولان ذیربط به مشکلات مردم، به ویژه فرهنگیان باز نشسته توجه لازم را بدون فوت وقت رسیدگی نمایند.

الهی آمین یا رب العالمین

وضع بهداشت در این شرایط از زمان وضعیت مطلوبی ندارد دلها مُرده شده ، و روح جامعه نشاط و شادمانی لازم را ندارند.

- خیابان را آلوده به انواع زباله می کنند.
- دروسط خیابان پاتوق و دورهمی ایجاد می کنند.
- به فرزندانشان امور جامعه پذیری را آموزش نمی دهند.
- مجالس غیبتشان برپاست.
- در امور شهری هیچ گونه مسئولیتی را عهده دار نیستند، و خدمتی به نفع حقوق شهروندی ارائه نمی نمایند.
- افکار متحجر و رفتارشان غیر مدنی است.
- این نوع خانواده ها پرخاشگر ، فضول باشی واهل مطالعه نیستند.
- این خانواده ها نسبت به جامعه و خانواده های همجوارشان رفتاری بد، داشته، و با اخلاق نامتعادل موجب گسترش بد آموزی هستند