به قصه های عامیانه در میان اقوام ترک تبار آسیای مرکزی، ترکیه و آذربایجان داستان یا دَستان گفته می شود. این واژه از زبان فارسی در این زبان ها به وام گرفته شده است.
داستان های این اقوام به طور کلی بر روی فردی متمرکز است که از قبیله یا مردم خود در برابر مهاجم یا دشمن خارجی محافظت می کند. گاهی اوقات شخصیت اصلی چنین داستان های واقعیت تاریخی هم داشته است. شخصیت اصلی این داستان ها معمولاً الوی رفتاری نمونه ای ارائه می دهد و از این طریق دَستان به ابزار آموزشی تبدیل می شود - برای مثال استاد صوفی و شاعر ترک خواجه احمد یسوی می گوید: «بگذارید علما حکمت مرا بشنوند و با سخنان من مانند دَستان رفتار کنند». در کنار حکمت، هر دستان سرشار از تاریخ فرهنگی است که مورد توجه محققان است.
... [مشاهده متن کامل]
در طول تسخیر روسیه بر آسیای مرکزی، بسیاری از دستان های جدید برای اعتراض به اشغال روسیه ایجاد شد. این احتمال وجود دارد که آنها با هم تماس داشته بوده و بر یکدیگر تأثیر گذارده ند. به گفته مورخ ترک، حسن بلند پاک سوی، بلشویک ها سعی کردند این نمادهای فرهنگی را فقط با انتشار آن ها در مقادیر ناکافی و به شکل تحریف شده «به منظور تضعیف تأثیر قهرمانانه» از بین ببرند.
یک دستان قابل توجه آسیای میانه کتاب دده قورقود از ترکان غُز است - که ممکن است در اوایل قرن سیزدهم گردآوری شده باشد.
داستان های این اقوام به طور کلی بر روی فردی متمرکز است که از قبیله یا مردم خود در برابر مهاجم یا دشمن خارجی محافظت می کند. گاهی اوقات شخصیت اصلی چنین داستان های واقعیت تاریخی هم داشته است. شخصیت اصلی این داستان ها معمولاً الوی رفتاری نمونه ای ارائه می دهد و از این طریق دَستان به ابزار آموزشی تبدیل می شود - برای مثال استاد صوفی و شاعر ترک خواجه احمد یسوی می گوید: «بگذارید علما حکمت مرا بشنوند و با سخنان من مانند دَستان رفتار کنند». در کنار حکمت، هر دستان سرشار از تاریخ فرهنگی است که مورد توجه محققان است.
... [مشاهده متن کامل]
در طول تسخیر روسیه بر آسیای مرکزی، بسیاری از دستان های جدید برای اعتراض به اشغال روسیه ایجاد شد. این احتمال وجود دارد که آنها با هم تماس داشته بوده و بر یکدیگر تأثیر گذارده ند. به گفته مورخ ترک، حسن بلند پاک سوی، بلشویک ها سعی کردند این نمادهای فرهنگی را فقط با انتشار آن ها در مقادیر ناکافی و به شکل تحریف شده «به منظور تضعیف تأثیر قهرمانانه» از بین ببرند.
یک دستان قابل توجه آسیای میانه کتاب دده قورقود از ترکان غُز است - که ممکن است در اوایل قرن سیزدهم گردآوری شده باشد.
