داستان وست ساید ( به انگلیسی: West Side Story ) یک تئاتر موزیکال آمریکایی از کتابی نوشتهٔ آرتور لورنتس است که موسیقی آن از لئونارد برنستاین، ترانه سرایی آن با استیون سوندهایم و طراحی رقص از جروم رابینز بوده است. این نمایش برگرفته از اجرای رومئو و ژولیت از ویلیام شکسپیر است. داستان آن به دعوای دو گنگ خیابانی با قومیتهای مختلف می پردازد که یکی اصالتاً پورتو ریکوئی است و دیگری سفیدهای کارگر. [ ۱] یکی از اعضای گروه سفیدها ( تونی ) عاشق ماریا خواهر رهبر گروه پورتوریکوئی ها یعنی برناردو می شود. از ترانه های معروف اجرا شده در این نمایش «چیزی می آید»، «ماریا»، «آمریکا»، «جایی»، «امشب»، «من احساس می کنم زیبایم»، «پسری مانند او« و «یک دست، یک قلب» هستند.
داستان وست ساید در سال ۱۹۵۷ نامزد دریافت پنج جایزه تونی شد. از این تئاتر دو فیلم در سال های ۱۹۶۱ و ۲۰۲۱ ساخته شد که فیلم اول برندهٔ ۱۰ جایزهٔ اسکار و فیلم دوم برندهٔ یک جایزهٔ اسکار شد.
داستان وست ساید در سال ۱۹۵۷ نامزد دریافت پنج جایزه تونی شد. از این تئاتر دو فیلم در سال های ۱۹۶۱ و ۲۰۲۱ ساخته شد که فیلم اول برندهٔ ۱۰ جایزهٔ اسکار و فیلم دوم برندهٔ یک جایزهٔ اسکار شد.
wiki: داستان وست ساید
داستان وست ساید (فیلم ۱۹۶۱). داستان وست ساید یا داستان کنارهٔ غربی فیلمی در سبک رمانتیک، درام و موزیکال به کارگردانی رابرت وایز و جروم رابینز محصول ۱۹۶۱ آمریکا است. [ ۱] فیلم نامهٔ این فیلم بر پایهٔ داستان رومئو و ژولیت از شکسپیر نوشته شده است. [ ۲] موسیقی این فیلم از لئونارد برنستاین بوده و ترانه ها از استیون سوندهایم هستند. [ ۱]
داستان وست ساید در ۱۰ رشته جایزه اسکار گرفته است. [ ۱]
فیلم نامه این فیلم بر پایه نمایشنامه داستان وست ساید، برگرفته از رومئو و ژولیت است که اپرانامه آن از آرتور لورنت و موسیقی از لئونارد برنستاین بود و در سال ۱۹۵۷ در برادوی به صحنه رفت و مورد استقبال عمومی قرار گرفت و بارها و بارها در این سال ها دوباره اجرا شده است و در سال ۱۹۶۱ نیز نسخه سینمایی آن اکران شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفداستان وست ساید در ۱۰ رشته جایزه اسکار گرفته است. [ ۱]
فیلم نامه این فیلم بر پایه نمایشنامه داستان وست ساید، برگرفته از رومئو و ژولیت است که اپرانامه آن از آرتور لورنت و موسیقی از لئونارد برنستاین بود و در سال ۱۹۵۷ در برادوی به صحنه رفت و مورد استقبال عمومی قرار گرفت و بارها و بارها در این سال ها دوباره اجرا شده است و در سال ۱۹۶۱ نیز نسخه سینمایی آن اکران شد. [ ۳]