داستان های جاتَکه ( Jātaka ) مجموعه ای بزرگ از ادبیات بومی هند است که موضوعات آن مربوط به زاده شدن های قبلی گوتاما بودا در قالب انسان و حیوان است. جاتکه ها داستان های تولدهای پیشین بوداست که در ترکیب با قصه ها و افسانه های عامیانه، به صورت داستان هایی پندآموز در ادبیات بودایی برای آموزش اصول اعتقادی آیین بودا به عامه مردم شکل گرفت. یکی از این داستان ها به نام وِسَنْتْرَه جاتَکَه به یکی از زبان های ایرانی به نام زبان سغدی که در قسمتی از شمال و شرق ایران بزرگ رایج بوده، باقی مانده است.
در بودیسم ترواده، جاتکه ها یک زیرگروه از متون دینی پالی به شمار می آیند که در خداکا نیکایا از سوترا پیتاکا گنجانده شده است. اصطلاح جاتکه ممکن است به تفسیر سنتی این کتاب نیز اشاره داشته باشد. تاریخ این داستان ها بین ۳۰۰ سال قبل از میلاد تا ۴۰۰ بعد از میلاد است. [ ۱]
فرقه های مهاسامگیکا سایتیکا از منطقه آندرا، جاتکه ها را به عنوان ادبیات متعارف در نظر گرفتند. [ ۲]
به گفته ای کی واردر، جاتکه ها پیش درآمدهای مختلف زندگی نامه های افسانه ای بودا هستند که در تاریخ های بعدی ساخته شده اند. [ ۳] اگرچه بسیاری از جاتکه ها از دوره های اولیه نوشته شده اند که زندگی های قبلی بودا را توصیف می کنند، مطالب زندگی نامه ای بسیار کمی در مورد زندگی خود گوتاما ثبت شده است. [ ۳]
جاتکه - مالای آریا سورا به زبان سانسکریت ۳۴ داستان جاتکه را ارائه می دهد. [ ۴] در غارهای آجانتا، صحنه های جاتکه با نقل قول هایی از آریا شورا، [ ۵] با خط نویسی قرن ششم حک شده است. این متن قبلاً در سال ۴۳۴ پس از میلاد به چینی ترجمه شده بود. بوروبودور شامل تصاویری از تمام ۳۴ جاتکه از جاتکه مالا است. [ ۶]
در این داستان ها بودای آینده ممکن است به عنوان یک پادشاه، یک طرد شده، یک خدا، یک فیل ظاهر شود – اما، به هر شکلی که باشد، فضیلتی را به نمایش می گذارد که داستان سعی در القای آن دارد. [ ۷] غالباً، داستان های جاتکه شامل گروه گسترده ای از شخصیت ها می شود که با یکدیگر تعامل می کنند و به مشکلات مختلفی دچار می شوند - در نتیجه شخصیت بودا برای حل همه مشکلات مداخله می کند و پایان خوشی را رقم می زند.
داستان های جاتکه به عنوان بخشی از سوتاپیتاکای متون دینی پالی، داستان هایی از زندگی گذشته بودا است، زمانی که او یک بوداسف بود و تلاش می کرد تا پارامیتاها ( ویژگی های شخصیتی ) را کامل کند. در این داستان ها بوداسف گاهی حیوان بود، گاهی انسان و گاهی خدا. در برخی از داستان های جاتکه، بوداسف سطح اولیه اخلاقیات پنج دستور را زیر پا می گذارد. با این حال، او هرگز دستور پرهیز از دروغ گفتن را زیر پا نمی گذارد. برخی از این داستان ها بسیار قدیمی هستند و حتی به دوران پیش از بودایی بازمی گردند، اما برخی دیگر نسبتاً متاخرند و پس از مرگ بودا یا پارینیبانا نوشته شده اند. ترکیب کنونی متن ها مربوط به بازه بین قرن سوم قبل از میلاد و قرن دوم میلادی است. ۵۴۷ داستان جاتکه وجود دارد و ۱۰ جاتکهٔ آخر در نقاشی های دیواری به تصویر کشیده شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر بودیسم ترواده، جاتکه ها یک زیرگروه از متون دینی پالی به شمار می آیند که در خداکا نیکایا از سوترا پیتاکا گنجانده شده است. اصطلاح جاتکه ممکن است به تفسیر سنتی این کتاب نیز اشاره داشته باشد. تاریخ این داستان ها بین ۳۰۰ سال قبل از میلاد تا ۴۰۰ بعد از میلاد است. [ ۱]
فرقه های مهاسامگیکا سایتیکا از منطقه آندرا، جاتکه ها را به عنوان ادبیات متعارف در نظر گرفتند. [ ۲]
به گفته ای کی واردر، جاتکه ها پیش درآمدهای مختلف زندگی نامه های افسانه ای بودا هستند که در تاریخ های بعدی ساخته شده اند. [ ۳] اگرچه بسیاری از جاتکه ها از دوره های اولیه نوشته شده اند که زندگی های قبلی بودا را توصیف می کنند، مطالب زندگی نامه ای بسیار کمی در مورد زندگی خود گوتاما ثبت شده است. [ ۳]
جاتکه - مالای آریا سورا به زبان سانسکریت ۳۴ داستان جاتکه را ارائه می دهد. [ ۴] در غارهای آجانتا، صحنه های جاتکه با نقل قول هایی از آریا شورا، [ ۵] با خط نویسی قرن ششم حک شده است. این متن قبلاً در سال ۴۳۴ پس از میلاد به چینی ترجمه شده بود. بوروبودور شامل تصاویری از تمام ۳۴ جاتکه از جاتکه مالا است. [ ۶]
در این داستان ها بودای آینده ممکن است به عنوان یک پادشاه، یک طرد شده، یک خدا، یک فیل ظاهر شود – اما، به هر شکلی که باشد، فضیلتی را به نمایش می گذارد که داستان سعی در القای آن دارد. [ ۷] غالباً، داستان های جاتکه شامل گروه گسترده ای از شخصیت ها می شود که با یکدیگر تعامل می کنند و به مشکلات مختلفی دچار می شوند - در نتیجه شخصیت بودا برای حل همه مشکلات مداخله می کند و پایان خوشی را رقم می زند.
داستان های جاتکه به عنوان بخشی از سوتاپیتاکای متون دینی پالی، داستان هایی از زندگی گذشته بودا است، زمانی که او یک بوداسف بود و تلاش می کرد تا پارامیتاها ( ویژگی های شخصیتی ) را کامل کند. در این داستان ها بوداسف گاهی حیوان بود، گاهی انسان و گاهی خدا. در برخی از داستان های جاتکه، بوداسف سطح اولیه اخلاقیات پنج دستور را زیر پا می گذارد. با این حال، او هرگز دستور پرهیز از دروغ گفتن را زیر پا نمی گذارد. برخی از این داستان ها بسیار قدیمی هستند و حتی به دوران پیش از بودایی بازمی گردند، اما برخی دیگر نسبتاً متاخرند و پس از مرگ بودا یا پارینیبانا نوشته شده اند. ترکیب کنونی متن ها مربوط به بازه بین قرن سوم قبل از میلاد و قرن دوم میلادی است. ۵۴۷ داستان جاتکه وجود دارد و ۱۰ جاتکهٔ آخر در نقاشی های دیواری به تصویر کشیده شده است.
wiki: داستان های جاتکه