داستان شروین دشتبی

داستانِ شِرْوین دَشْتْبی
از نویسنده ای ناشناس، داستانی تاریخی ـ عشقی، به فارسی میانه. این داستان دربارۀ شروین، فرزند برمیان (شاید نریمان) از اهالی دشتبی (قزوین)، یکی از سرداران ایرانی است که در زمان یکی از شاهان ساسانی (یزدگرد یا شاپور دوم یا انوشیروان) می زیست. شروین از سوی شاه ایران قیم فرزند صغیر پادشاه روم شد و به روم رفت و پس از بیست سال، به فرمان شاه ایران، کشور روم را به شاهزادۀ رومی سپرد و به ایران بازگشت. اصل فارسی میانۀ داستان در دست نیست، اما در نوشته های نویسندگان دورۀ اسلامی به داستان شروین و خُرّین/خورّین بارها اشاره شده است. برخی بر آنند که نام شروین در اشعار پهلوی (فهلویات یا اشعار محلی غرب و شمال غربی ایران و در این جا منظور اشعار محلی به لهجۀ محلی قزوین) بسیار است و کتابی است در عشق نامۀ او که شروینیان خوانند.