داستان توکیو ( به ژاپنی: 東京物語 ) فیلمی سیاه وسفید به کارگردانی یاسوجیرو اوزو است که در سال ۱۹۵۳ منتشر شد. این فیلم در برخی نظرسنجی ها در شمارِ بهترین فیلم های تاریخ سینمای ژاپن و گاه تاریخ سینمای جهان قرار گرفته و از آن با عنوان شاهکار اُزو یاد می شود. این اثر پیوندهای خانوادگی، والدین و فرزندان، پیری و مرگ و زندگی انسان را با روایت داستان والدین سالخورده ای که برای دیدار با فرزندانشان به توکیو سفر می کنند، به تصویر می کشد. زندگی این خانواده با دقت و با استفاده از تکنیک کارگردانی منحصربه فردی که به «سبک اوزو» معروف است، به تصویر کشیده می شود. این سبک شامل قرار دادن دوربین در ارتفاع کم و حرکت ندادن دوربین است. مضامین فیلم شامل فروپاشی و غرب گرایی خانوادهٔ سنتی ژاپنی پس از جنگ جهانی دوم و ناگزیر بودن رشد کودکان جدا از والدین است. داستان توکیو اغلب به عنوان اثری تحسین می شود که در عین اجتناب از ملودرام تأثیر عاطفی زیادی بر مخاطب می گذارد.
این فیلم در سال ۲۰۱۲ در نظرسنجی کارگردانان سایت اند ساوند در جایگاه نخست قرار گرفت و در نظرسنجی منتقدان در همان سال، در رتبه سوم جای گرفت. داستان توکیو همچنین در نظرسنجی مجلۀ فیلمِ ژاپنی؛ کینما جونپو در سال ۲۰۰۹، به عنوان بهترین فیلم ژاپنیِ تمامِ دوران انتخاب شد. در نظرسنجی دیگری از منتقدان فیلم، مدیران جشنواره، برنامه نویسان، و کارگردانانی از سراسر جهان که در جریانِ جشنواره فیلم بوسان در سال ۲۰۱۵ برگزار شد، این فیلم به عنوان بهترین فیلم آسیاییِ تمامِ دوران انتخاب شد.
زوج بازنشسته، شوکیچی و تومی هیرایاما، به همراه دخترشان کیوکو که معلم مدرسه ابتدایی است، در شهر اونومیچی در غرب ژاپن زندگی می کنند. آنها چهار فرزندِ بزرگسال دارند و یک پسرشان در جنگ جان خود را از دست داده است. این زوج برای دیدار با پسر، دختر و عروسِ بیوه شدهٔ خود به توکیو سفر می کنند. [ ۱]
پسر بزرگ آنها، کویچی، پزشکی است که مطب کوچکی در حومه توکیو دارد و دختر بزرگ آنها شیگه، آرایشگاه دارد. کویچی و شیگه هر دو پُرمشغله و گرفتارِ زندگیِ روزمره هستند و وقتِ چندانی برای والدین خود ندارند. فقط عروسِ بیوه آنها، نوریکو، همسرِ پسرِ وسطی آنها شوجی، که در عملیاتی در جنگ اقیانوس آرام مفقود الاثر شده و گمان می رود کشته شده باشد، تمام تلاش خود را می کند تا آنها را سرگرم کند. او ساعاتی از شغل اداری پرمشغله اش را می زند و وقت می گذارد تا شوکیچی و تومی را به یک تور گردشگری در کلان شهر توکیو ببرد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فیلم در سال ۲۰۱۲ در نظرسنجی کارگردانان سایت اند ساوند در جایگاه نخست قرار گرفت و در نظرسنجی منتقدان در همان سال، در رتبه سوم جای گرفت. داستان توکیو همچنین در نظرسنجی مجلۀ فیلمِ ژاپنی؛ کینما جونپو در سال ۲۰۰۹، به عنوان بهترین فیلم ژاپنیِ تمامِ دوران انتخاب شد. در نظرسنجی دیگری از منتقدان فیلم، مدیران جشنواره، برنامه نویسان، و کارگردانانی از سراسر جهان که در جریانِ جشنواره فیلم بوسان در سال ۲۰۱۵ برگزار شد، این فیلم به عنوان بهترین فیلم آسیاییِ تمامِ دوران انتخاب شد.
زوج بازنشسته، شوکیچی و تومی هیرایاما، به همراه دخترشان کیوکو که معلم مدرسه ابتدایی است، در شهر اونومیچی در غرب ژاپن زندگی می کنند. آنها چهار فرزندِ بزرگسال دارند و یک پسرشان در جنگ جان خود را از دست داده است. این زوج برای دیدار با پسر، دختر و عروسِ بیوه شدهٔ خود به توکیو سفر می کنند. [ ۱]
پسر بزرگ آنها، کویچی، پزشکی است که مطب کوچکی در حومه توکیو دارد و دختر بزرگ آنها شیگه، آرایشگاه دارد. کویچی و شیگه هر دو پُرمشغله و گرفتارِ زندگیِ روزمره هستند و وقتِ چندانی برای والدین خود ندارند. فقط عروسِ بیوه آنها، نوریکو، همسرِ پسرِ وسطی آنها شوجی، که در عملیاتی در جنگ اقیانوس آرام مفقود الاثر شده و گمان می رود کشته شده باشد، تمام تلاش خود را می کند تا آنها را سرگرم کند. او ساعاتی از شغل اداری پرمشغله اش را می زند و وقت می گذارد تا شوکیچی و تومی را به یک تور گردشگری در کلان شهر توکیو ببرد. [ ۲]
wiki: داستان توکیو