داستان تعاملی

داستان تعاملی ( به انگلیسی: Interactive fiction ) که اغلب به صورت اختصاری IF نیز نوشته می شود، یک نرم افزار است که محیط های مختلفی را شبیه سازی می کند تا در آن بازیکنان از فرمان های متنی برای کنترل شخصیت ها و اثرگذاری بر محیط استفاده کنند. آثار در این شکل را می توان به عنوان روایت های ادبی در قالب داستان سرایی تعاملی درک کرد. همچنین این آثار می توانند به عنوان نوعی بازی ویدئویی تلقی شوند[ ۱] که در قالب بازی ماجراجویی یا بازی ویدئویی نقش آفرینی منتشر شوند. ممکن است این اصطلاح به ماجراجویی های متنی ( به انگلیسی: text adventures ) نیز اشاره دارد، نوعی بازی ماجراجویی که کل رابط می تواند «فقط متن» باشد، [ ۲] اگر اصلی ترین راه برای تعامل با بازی، تایپ متن باشد، ماجراجویی های متنی گرافیکی هنوز در زیر دسته ماجراجویی های متنی قرار می گیرند. برخی از کاربران، بین اصطلاح های داستان های تعاملی مانند «بدون معما» ( به انگلیسی: Puzzle - free ) که بر روایت متمرکز است و ماجراجویی های متنی که که بر معماها متمرکز است، تمایز قائل می شوند.
به دلیل وجود متن تنها، دیگر نیازی به برنامه نویسی برای معماری های گرافیکی بسیار متفاوت نبود. این ویژگی به این معنی بود که بازی های داستان تعاملی به راحتی در تمام سیستم عامل های محبوب آن زمان، از جمله CP/M ( که به دلیل بازی یا قابلیت های گرافیکی قوی شناخته نمی شد ) گسترش می یافت. تعداد آثار داستان تعاملی به طور پیوسته در حال افزایش است زیرا آثار جدید توسط جامعه آنلاین و با استفاده از سیستم های توسعه آزاد در دسترس تولید می شوند.
همچنین این اصطلاح می تواند برای اشاره به نسخه های دیجیتالی آثار ادبی که به صورت خطی خوانده نمی شوند، معروف به کتاب بازی ( به انگلیسی: Gamebook ) نیز به کار برود که در آن خوانندگان در نقاط مختلف متن تصمیم می گیرند که این تصمیمات روایت و پایان داستان را تعیین می کند. مشهورترین نمونه این شکل از داستان تعاملی چاپ شده، مجموعه کتاب های «ماجراجویی خود را انتخاب کن» است. [ ۳] گاهی اصطلاح «داستان تعاملی» برای اشاره به رمان های بصری ( ویژوال ناول ) استفاده می شود که در ژاپن رایج است.