داریوش کایدپور ( ۱۳۳۱ در مسجد سلیمان - ۱۳۶۷ در تهران ) فعال سیاسی، دانشجوی زندانی، شاعر، عضو و تئوریسین سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر بود. او به سبب آثار تئوریکی که در رابطه با جامعه و سیاست ایران نوشته است شناخته شده است. کایدپور از جمله فعالان سیاسی است که در جریان اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
داریوش کایدپور در سال ۱۳۳۱ در مسجد سلیمان به دنیا آمد. پدرش جمعه کایدپور کارگر شرکت نفت مسجد سلیمان بود و در فعالیت های اعتراضی کارگران حضور داشت و چندین بار از طرف ساواک دستگیر شد. مادر او نیز به نام مروارید نصیر در ارتباط با فعالیت ها و مبارزات همسر و فرزندانش قرار داشت. داریوش کاید پور دوران کودکی و نوجوانی خود را در این شهر گذراند و بهمراه برادرش ایرج با فعالیت های سیاسی و اعتراضات کارگری کارگران شرکت نفت مسجد سلیمان آشنا شد. در سال ۱۳۴۹ وارد دانشگاه صنعتی آریامهر ( شریف کنونی ) شد و به تحصیل در رشتهٔ فیزیک پرداخت. کایدپور در تهران در ارتباط با گروه های سیاسی مارکسیست قرار گرفت و در سال ۱۳۵۱ از جانب ساواک دستگیر و به ۳ سال و ۶ ماه زندان محکوم شد. آلبرت سهرابیان در خاطرات خود علت دستگیری داریوش و ایرج کایدپور را عضویت در یک محفل مارکسیستی با گرایش مائوئیستی دانسته است. او این مدت را در زندان گذراند و علی رغم پایان زمان حبس، آزاد نشد و ۱ سال و نیم دیگر هم در زندان اوین نگاه داشته شد. در همین فاصله پدر داریوش و ایرج کایدپور در مهر ۱۳۵۴ در یک تصادف رانندگی درگذشت، اما به این دو برادر مرخصی داده نشد. داریوش کایدپور تقریباً همزمان با آغاز جنبش مردمی در سال های ۵۷ - ۱۳۵۶ آزاد شد.
داریوش کایدپور پس از آزادی از زندان به سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر پیوست و به عنوان عضو مرکزیت سازمان، در هیئت تحریریهٔ نشریهٔ رزمندگان آزادی طبقه کارگر عضویت داشت. سازمان رزمندگان آزادی طبقهٔ کارگر از جمله گروههای موسوم به خط ۳ بود که وجه اشتراک آن ها در انتقاد از مشی مسلحانه و اعتقاد به مشی سیاسی - تودهای بود. با وقوع انقلاب و بروز درگیری در کردستان ایران، داریوش کایدپور نیز به کردستان رفت و وارد زندگی مخفی شد. با آغاز جنگ ایران و عراق بخشی از نیروهای سازمان رزمندگان تاکتیکی را که «دفاع طلبی انقلابی» می نامیدند در پیش گرفتند. داریوش کایدپور در اعتراض به این تاکتیک از عضویت در تحریریهٔ نشریهٔ رزمندگان استعفا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
داریوش کایدپور در سال ۱۳۳۱ در مسجد سلیمان به دنیا آمد. پدرش جمعه کایدپور کارگر شرکت نفت مسجد سلیمان بود و در فعالیت های اعتراضی کارگران حضور داشت و چندین بار از طرف ساواک دستگیر شد. مادر او نیز به نام مروارید نصیر در ارتباط با فعالیت ها و مبارزات همسر و فرزندانش قرار داشت. داریوش کاید پور دوران کودکی و نوجوانی خود را در این شهر گذراند و بهمراه برادرش ایرج با فعالیت های سیاسی و اعتراضات کارگری کارگران شرکت نفت مسجد سلیمان آشنا شد. در سال ۱۳۴۹ وارد دانشگاه صنعتی آریامهر ( شریف کنونی ) شد و به تحصیل در رشتهٔ فیزیک پرداخت. کایدپور در تهران در ارتباط با گروه های سیاسی مارکسیست قرار گرفت و در سال ۱۳۵۱ از جانب ساواک دستگیر و به ۳ سال و ۶ ماه زندان محکوم شد. آلبرت سهرابیان در خاطرات خود علت دستگیری داریوش و ایرج کایدپور را عضویت در یک محفل مارکسیستی با گرایش مائوئیستی دانسته است. او این مدت را در زندان گذراند و علی رغم پایان زمان حبس، آزاد نشد و ۱ سال و نیم دیگر هم در زندان اوین نگاه داشته شد. در همین فاصله پدر داریوش و ایرج کایدپور در مهر ۱۳۵۴ در یک تصادف رانندگی درگذشت، اما به این دو برادر مرخصی داده نشد. داریوش کایدپور تقریباً همزمان با آغاز جنبش مردمی در سال های ۵۷ - ۱۳۵۶ آزاد شد.
داریوش کایدپور پس از آزادی از زندان به سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر پیوست و به عنوان عضو مرکزیت سازمان، در هیئت تحریریهٔ نشریهٔ رزمندگان آزادی طبقه کارگر عضویت داشت. سازمان رزمندگان آزادی طبقهٔ کارگر از جمله گروههای موسوم به خط ۳ بود که وجه اشتراک آن ها در انتقاد از مشی مسلحانه و اعتقاد به مشی سیاسی - تودهای بود. با وقوع انقلاب و بروز درگیری در کردستان ایران، داریوش کایدپور نیز به کردستان رفت و وارد زندگی مخفی شد. با آغاز جنگ ایران و عراق بخشی از نیروهای سازمان رزمندگان تاکتیکی را که «دفاع طلبی انقلابی» می نامیدند در پیش گرفتند. داریوش کایدپور در اعتراض به این تاکتیک از عضویت در تحریریهٔ نشریهٔ رزمندگان استعفا کرد.
