داریوش کاردان ( زادهٔ ۱۳۳۵ در ابهر ) مجری، صداپیشه، دوبلور، کارگردان تلویزیونی، هنرپیشه و طنزپرداز اهل ایران است. شهرت وی بیشتر به خاطر داشتن صراحت لهجه و لحن انتقادی در اجرای برنامه های رادیو و تلویزیونی است.
... [مشاهده متن کامل]
داریوش کاردان دیپلم ریاضی و کارشناسی کامپیوتر دارد. او کار در رادیو و تلویزیون را درست پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران با گویندگی آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۹ به صورت پراکنده و از طریق نوشتن با رادیو و تلویزیون همکاری داشت.
داریوش کاردان از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ افسر وظیفه بود و به جبههٔ جنگ ایران و عراق رفت. در آنجا فرمانده دستهٔ تانک بود و در عملیات فتح المبین، شکست محاصرهٔ آبادان و آزادی خرمشهر شرکت کرد. پس از بازگشت، بیشتر با تلویزیون و در شبکهٔ دو همکاری داشت.
داریوش کاردان سال ۱۳۶۸ به مدت ۵ سال برنامهٔ عصرانه را به صورت زنده در رادیو اجرا کرد که شخصیت رادیویی «استاد خرناس» هم در این برنامه زاده شد. شاعری که بهلول وار منتقد دوران خودش بود. در سال ۱۳۷۲ نویسندگی و سردبیری نشریهٔ زائر ویژهٔ حجاج را بر عهده داشت. برنامهٔ جنگ ۳۹ و برنامهٔ طنز رادیویی آینه که از سال ۱۳۷۴ صبح های پنجشنبه از رادیو تهران پخش می شد از دیگر کارهای او هستند. داریوش کاردان در رادیو پیام هم یک شیفت برنامه داشت. «بخش صورتی» رادیو پیام که مشکلات رانندگی و… را بیان می کرد از ابتکارات او در برنامهٔ رادیو پیام بود. وی همچنین سابقهٔ نویسندگی در روزنامهٔ جام جم از آغاز انتشار آن و نویسندگی در صفحات «نیشخند» مجلهٔ همشهری را در کارنامه دارد. کاردان در حوزهٔ دوبله نیز فعال است. در این زمینه می توان به دوبلهٔ برنامه دیدنی ها، سریال های "جنگجویان کوهستان"، "نبردی دیگر"، "دوقلوهای افسانه ای"، "سفرهای میتی کومان"، "این خانه دور است"، "تنهاترین سردار"، "سیلاس"، "گل پامچال"، "لبهٔ تاریکی"، "داستان زندگی"، "آتیه" و فیلم های "داوطلب مرگ"، "تیغ آفتاب"و " جنگ سرد" اشاره کرد. داریوش کاردان در سال ۱۳۷۷، اجرا و نویسندگی و بازیگری در برنامهٔ طنز «عصرانه» را از سر گرفت که عصر پنجشنبه ها از رادیو تهران و بعدها رادیو ایران پخش می شد. اجرای برنامهٔ جنجالی و جذاب صندلی داغ شبکهٔ دو را در سال ۱۳۸۴ انجام داد. کمی بعد، مجموعهٔ طنز شبکهٔ سه و نیم را در شبکهٔ سه به راه انداخت و نویسندگی و کارگردانی و بازیگری در آن را به عهده داشت. برنامه ای که داستان شبکه ای خصوصی به ریاست استاد خرناس را نمایش می داد که به برنامه های صدا و سیما و اوضاع سیاست نگاهی منتقدانه داشت. داریوش کاردان در همین سال ها، مجری برنامهٔ نقد اول ( که سریال های پخش شده از شبکهٔ یک را بررسی می کرد ) بود. همچنین پس از مدت ها دوری از دوبله، چند فیلم را در مجموعهٔ سینما و ماوراء دوبله کرد. کاردان مجری مراسم افتتاحیهٔ بیست و هفتمین دورهٔ جشنوارهٔ بین المللی فیلم فجر بود و در سال ۱۳۸۶ نویسندهٔ ستون «خرّ و پُف» روزنامهٔ تهران امروز و ستون «عصرانه» روزنامهٔ همشهری چاپ سوم ( شنبه و سه شنبه ) بود. داریوش کاردان در سال ۱۳۸۸ پس از مدت ها دوری از رادیو، بار دیگر برنامهٔ عصرانه را آغاز کرد. نویسندگی و سردبیری و بازیگری و اجرای برنامهٔ «عصرانه» عصرهای پنجشنبه در رادیو ایران را از سر گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
داریوش کاردان دیپلم ریاضی و کارشناسی کامپیوتر دارد. او کار در رادیو و تلویزیون را درست پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران با گویندگی آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۹ به صورت پراکنده و از طریق نوشتن با رادیو و تلویزیون همکاری داشت.
داریوش کاردان از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ افسر وظیفه بود و به جبههٔ جنگ ایران و عراق رفت. در آنجا فرمانده دستهٔ تانک بود و در عملیات فتح المبین، شکست محاصرهٔ آبادان و آزادی خرمشهر شرکت کرد. پس از بازگشت، بیشتر با تلویزیون و در شبکهٔ دو همکاری داشت.
داریوش کاردان سال ۱۳۶۸ به مدت ۵ سال برنامهٔ عصرانه را به صورت زنده در رادیو اجرا کرد که شخصیت رادیویی «استاد خرناس» هم در این برنامه زاده شد. شاعری که بهلول وار منتقد دوران خودش بود. در سال ۱۳۷۲ نویسندگی و سردبیری نشریهٔ زائر ویژهٔ حجاج را بر عهده داشت. برنامهٔ جنگ ۳۹ و برنامهٔ طنز رادیویی آینه که از سال ۱۳۷۴ صبح های پنجشنبه از رادیو تهران پخش می شد از دیگر کارهای او هستند. داریوش کاردان در رادیو پیام هم یک شیفت برنامه داشت. «بخش صورتی» رادیو پیام که مشکلات رانندگی و… را بیان می کرد از ابتکارات او در برنامهٔ رادیو پیام بود. وی همچنین سابقهٔ نویسندگی در روزنامهٔ جام جم از آغاز انتشار آن و نویسندگی در صفحات «نیشخند» مجلهٔ همشهری را در کارنامه دارد. کاردان در حوزهٔ دوبله نیز فعال است. در این زمینه می توان به دوبلهٔ برنامه دیدنی ها، سریال های "جنگجویان کوهستان"، "نبردی دیگر"، "دوقلوهای افسانه ای"، "سفرهای میتی کومان"، "این خانه دور است"، "تنهاترین سردار"، "سیلاس"، "گل پامچال"، "لبهٔ تاریکی"، "داستان زندگی"، "آتیه" و فیلم های "داوطلب مرگ"، "تیغ آفتاب"و " جنگ سرد" اشاره کرد. داریوش کاردان در سال ۱۳۷۷، اجرا و نویسندگی و بازیگری در برنامهٔ طنز «عصرانه» را از سر گرفت که عصر پنجشنبه ها از رادیو تهران و بعدها رادیو ایران پخش می شد. اجرای برنامهٔ جنجالی و جذاب صندلی داغ شبکهٔ دو را در سال ۱۳۸۴ انجام داد. کمی بعد، مجموعهٔ طنز شبکهٔ سه و نیم را در شبکهٔ سه به راه انداخت و نویسندگی و کارگردانی و بازیگری در آن را به عهده داشت. برنامه ای که داستان شبکه ای خصوصی به ریاست استاد خرناس را نمایش می داد که به برنامه های صدا و سیما و اوضاع سیاست نگاهی منتقدانه داشت. داریوش کاردان در همین سال ها، مجری برنامهٔ نقد اول ( که سریال های پخش شده از شبکهٔ یک را بررسی می کرد ) بود. همچنین پس از مدت ها دوری از دوبله، چند فیلم را در مجموعهٔ سینما و ماوراء دوبله کرد. کاردان مجری مراسم افتتاحیهٔ بیست و هفتمین دورهٔ جشنوارهٔ بین المللی فیلم فجر بود و در سال ۱۳۸۶ نویسندهٔ ستون «خرّ و پُف» روزنامهٔ تهران امروز و ستون «عصرانه» روزنامهٔ همشهری چاپ سوم ( شنبه و سه شنبه ) بود. داریوش کاردان در سال ۱۳۸۸ پس از مدت ها دوری از رادیو، بار دیگر برنامهٔ عصرانه را آغاز کرد. نویسندگی و سردبیری و بازیگری و اجرای برنامهٔ «عصرانه» عصرهای پنجشنبه در رادیو ایران را از سر گرفت.
