دارْگین
قوم قفقازی، از اقوام ساکن در بخش مرکزی جمهوری داغستان، با جمعیتی نزدیک به ۳۵۰ هزار نفر (۱۹۹۴)، محدود به اقوام کومیک (قومیق، قومرق) در شرق و شمال، لک ها و آوارها در غرب و طبرسرانی ها و آگول ها در جنوب، سومین گروه قومی در جمهوری داغستان. دارگین ها از قرون ۲ـ۳ق/۸ـ۹م مسلمان شدند. اغلب آنان پیرو مذهب شافعی و اندکی از آنان، نظیر دارگین های مسکینجه، از شیعیان امامیه هستند. زبان دارگین ها از گروه زبان های شمال شرقی قفقاز است. در این زبان تعدادی لغات روسی و ترکی و عربی و فارسی دیده می شود. کتابت به زبان دارگینی پس از تشکیل دولت شوروی آغاز شد. دارگین ها تا نیمۀ اول قرن ۱۳ق/۱۹م اتباع اوسمیان قیتاق بودند. پس از اشغال کامل قفقاز و داغستان به دست دولت روسیه، اوسمیگری برافتاد و سرزمین های قیتاق و دارگین تحت نظارت مستقیم دولت روسیه قرار گرفت. دارگین ها بیشتر گوسفندچران و طلاساز هستند.
قوم قفقازی، از اقوام ساکن در بخش مرکزی جمهوری داغستان، با جمعیتی نزدیک به ۳۵۰ هزار نفر (۱۹۹۴)، محدود به اقوام کومیک (قومیق، قومرق) در شرق و شمال، لک ها و آوارها در غرب و طبرسرانی ها و آگول ها در جنوب، سومین گروه قومی در جمهوری داغستان. دارگین ها از قرون ۲ـ۳ق/۸ـ۹م مسلمان شدند. اغلب آنان پیرو مذهب شافعی و اندکی از آنان، نظیر دارگین های مسکینجه، از شیعیان امامیه هستند. زبان دارگین ها از گروه زبان های شمال شرقی قفقاز است. در این زبان تعدادی لغات روسی و ترکی و عربی و فارسی دیده می شود. کتابت به زبان دارگینی پس از تشکیل دولت شوروی آغاز شد. دارگین ها تا نیمۀ اول قرن ۱۳ق/۱۹م اتباع اوسمیان قیتاق بودند. پس از اشغال کامل قفقاز و داغستان به دست دولت روسیه، اوسمیگری برافتاد و سرزمین های قیتاق و دارگین تحت نظارت مستقیم دولت روسیه قرار گرفت. دارگین ها بیشتر گوسفندچران و طلاساز هستند.
wikijoo: دارگین