دارکوب پیاوی

دانشنامه عمومی

دارکوب پیاوی[ ۱] یا دارکوب کمپفر[ ۲] با نام علمی Celeus obrieni گونه ای دارکوب بومی برزیل است. نخستین نمونه از این گونه که دارکوبی ماده بود در سال ۱۹۲۶ در ایالت پیاوی برزیل توسط امیل کمپفر[ ۳] شکار شد، اما از آنجا که پس از آن دیگر هیچ دارکوبی از این نوع دیده نشد بیم آن می رفت که نسلش منقرض شده باشد تا آنکه در سال ۲۰۰۶ دارکوبی نر از همین گونه در ایالت توکانتینس در تور نشانه گذاری افتاد. با این حال دارکوب پیاوی جزو جانورانی که به شکل بحرانی در خطر انقراض قرار دارند دسته بندی شده است.
دارکوب پیاوی طولی در حدود ۲۴ سانتی متر دارد. سر پرنده و شاه پرها عمدتاً به رنگ قرمز شاه بلوطی است و پشت و زیر بدنش نخودی رنگ می باشد. قسمت بالایی بال ها دارای خطوط سیاه و زرد نخودی است و سینه و دم سیاه رنگ می باشد. همچنین نقاطی رنگی بر روی تاج پرندهٔ نر وجود دارد.
اطلاعات کمی در مورد زیستگاه این پرنده وجود دارد اما به نظر می رسد بامبوزارهای سرادو و نخلستان های آمازون زیستگاه اصلی آن را تشکیل دهند.
پس از مشاهدهٔ مجدد دارکوب پیاوی در سال ۲۰۰۶، این پرنده باز در چند نقطهٔ دیگر از توکانتینس و ایالت های مجاور دیده شده است. با این حال برخی از این مناطق به سبب ساخت بخش جدیدی از بزرگراه بلم - برازیلیا[ ۴] در خطر تخریب قرار گرفته است که این خود بزرگترین تهدید برای حیات دارکوب پیاوی است. با این حال چون این دارکوب با دارکوب کله سرخ اشتباه گرفته می شود تنها در سال های اخیر توسط سازمان بردلایف اینترنشنال ارزیابی شده و در سال ۲۰۰۷ در فهرست گونه های به شکل بحرانی در خطر انقراض قرار گرفته است. اما چون پس از این ارزیابی باز در مناطق دیگری دارکوب پیاوی مشاهده گردیده چنین پیشنهاد شده است که قراردادن آن در فهرست گونه های در خطر انقراض شاید مناسب تر باشد.
عکس دارکوب پیاویعکس دارکوب پیاوی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس