دارپروشه

لغت نامه دهخدا

دارپروشه. [پ ُ ش ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان هلیلان بخش مرکزی شهرستان شاه آباد در 30هزارگزی جنوب خاوری هرسم. کنار باختری رودخانه صیمره. دشت. معتدل و سکنه آن 145 تن است. آب آن از چشمه و چاه و رودخانه پشت تنگ. محصول آنجاغلات ، لوبیا، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

فرهنگ فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس